Dvöl - 01.11.1937, Side 55

liann áfram í ruddalegum tón, til
þess að missa ekki jafnvægið
sjálfur: „Hvernig komstu hingað?
Við hér í Þýzkalandi þörfnumst
þín ekki. Þú ert þreytandi og hefir
auk þess engan lagalegan rétt
til að vera hér. Þú hefir ekki rétt
til þess að bæta neinu við það,
sem þú einu sinni hefir sagt. Þú
gerir aðeins ónæði, það veiztu
sjálfur. Það hefir enginn neinn á-
huga fyrir því, sem þú ætlar að
segja. Við kærum okkur ékki um
ógnanir þínar í garð þessarar
miklu byggingar, að hún skuli rif-
in niður og að ekki skuli skilinn
eftir steinn yfir steinl í henni. Við
viljum enga n i ð u r r i f s -starfsemi
æsingamanna. Við kærum okkur
ekki heldur um undirróður þinn
gegn yfirstéttinni: „Auðveldara er
fyrir úlfaldann að ganga gegnum
nálaraugað" o. s. frv. Við könn-
umst við þetta allt. Ég læt þig
hljóta þá refsingu, sem þú verð-
skuldar og þekkir frá gamalli tíð,
ég læt húðstrýkja þig.
Þú segir ekkert, en glápir án
afláts. Eins og mér sé ekki sama,
þó að þú glápir. Við hér1 í Þýzka-
landi höfum, í eitt skipti fyrir öll
ákveðið afstöðu okkar til þín.
Forðaðu þér frá því aðveratek-
inn af lífi í annað sinn. Þúgeriró-
næði hér og ert að þvælast fyrir.
En húðstrýkjast skaltu og það á
þjóðlega þýzka vísu.a
Hann hringdi: „Látið varðmenn-
ina taka þenna áleitna náunga fast-
an! Og færið mér svo pípuhatt-
inn minn, ég ætla til guðsþjón-
ustu í Potsdam.“
— Árið 1913 var Georg Brandes
meinað að fara inn fyrir rússpesku
landamærin, en hann ætlaði að ferðast
um Rússland og flytia fyrirlestra, eins
og honum áður hafði verið boðið.
Ástæðan, sögðu yfirvöldin, var sú,
að Brandes var Gýðingur. Hann skrif-
aði pá greinina, sem hér birtist með
örlitlum breytingum, pannig, að í stað-
inn fyrir Rússland kemur Þýzkaland
og Hitler í stað keisarans, og verð-
ur þá naumast séð, að greinin hafi
verið skrifuð um 20 árum áður en
Hitler komst til valda.
(Lausl. þýtt úr dönsku).
Bókmenntaverðlaun Nobels 1937
voru veitt frakkneskum manni, Roger
Martin da Gard. Hann er 58 ára að
aldri og hefir skrifað margar skáld-
sögur og nokkur leikrit. Frægasta rit-
verk hans er „Les Thibault (Thibault-
ættin),“ sagnabálkur, sem er emi ekki
lokið. Ein frægasta bókin í þessum
bálki er „Sumarið 1914“. I henni lýs-
ir höf. m. <a. hugarástandi manna í
ýmsum löndum sumarið, sem stríðið
mikla hófst, t. d. Englandi, Þýzkalandi,
Belgíu og Sviss, og þykir hafa tekizt
með afbrigðum vel að sneiða hjá hlut-
drægni í garð ' einstakra þjóða eða
flokka. — Ekkert mun hafa verið þýtt
á islenzku eftir Martin du Gard, en
bókaútgáfan „Mál og menning“ ráð-
gerir að gefa út eina af sögum Thi-
bault-ættarinnar á næsta áiri. Ef til
vill kynnir Dvöl þenna rithöfund ræki-
legar fyrir lesendum sínum siðar meir.