Dvöl - 01.07.1939, Blaðsíða 40

T ækif ærisYísur
Eftir Bjarna Ásgeirsson alþingismann
Hér kemur útvarpserindi eftir Bjama
Ásgeirsson alþlngismann, en hann er, eins
og mörgum er kunnugt, einn af ágæt-
ustu hagyrðingum okkar. Hefir dálítið
verið fellt úr erindinu í prentuninni, en
þó birtast hér nokkrar vísur, sem áður
hafa flogið manna á mili og jafnvel
komið á prent í blöðum — stundum þó
dálítið brenglaðar. Þykir Dvöl vænt um
að geta flutt lesendum sínum þær réttar.
Góðar tækifærisvísur eru oft sérstæðar
íslenzkar perlur. Það er gott að þær perl-
ur varðveitist í bókasöfnum bókhneigðra
manna, þó að löngum skíni þær skærast
í hinu daglega lífi, í viðtölum, borðræðum
og annars staðar, þar sem ferskeytlan er
hinn bezti gleðigjafi.
Það eru tvær íþróttir, sem íslend-
ingar hafa lengi iðkað, þjóðar-
íþróttir — sem ekki hafa þekkzt
annarsstaðar. Önnur er líkamleg,
hér. En í dag, — ja, þér vitið —
— smjör er ekki gott til slíkra
hluta, og nú, sjáið þér til, er áætl-
un Blumburgers til einkis nýt.“
Ungfrú Martha gekk inn í her-
bergið inn af búðinni, hún af-
klæddist bládröfnótta silkikjóln-
um og fór í gamla, brúna ullarkjól-
inn sinn, sem hún var vön að nota
á virkum dögum. Svo tók hún ald-
inblönduna og hellti henni út um
gluggann, niður í öskutunnuna.
Haukur Kristjánsson
þýddi.
Bjarni Ásgeirsson.
íslenzka glíman, hin andleg, ís-
lenzka vísnagerðin. Hvortveggja
iþróttin hygg ég að sé í nokkurri
hættu. Glímunni hefir hnignað
stórum á undanförnum árum og
mig uggir að áhugi, skilningur og
smekkur fyrir ljóða- og vísnagerð
fari óðum minkandi meðal æsk-
unnar í landinu, einkum í kaup-
stöðum, en á sama tíma er hin við-
bjóðslega íþrótt, hnefaleikurinn, að
ryðja sér til rúms meðal íþrótta-
manna, og rímbrenglaður þvætt-
ingur undir negravæli, meðal ungra
manna og kvenna.