Búnaðarrit - 01.01.1964, Page 82
76 BÚNABARRIT
Utvarpsvrindi flutti ég eitl á árinu og talaði um lands-
inótið 1962.
Utanför. Þeir, sem stóðu að útflutningi á stóðhestinum
GOÐA (472) til Þýzkalands, Samband ísl. samvinnufé-
Jaga og Sig Hannesson & Co., höfðu ákveðið að nota hann
til að auglýsa íslenzka Jieslinn í Þýzkalandi. Höfðu þeir
fengið leyfi til að sýna liann á liaustsýningu, sem halda
álti í Kreisfeld 15. okt. Nú óskuðu þeir eftir, að ég kæmi
til að sýna Jiestinn sem reiðliest og fylgja lionum til upp-
Jýsinga og útskýringa um gangtegundir o. fl. Eg mætti
miklum veJvilja lijá liúsbændum mínum, sem vildu freisla
þess að vinna fyJgi íslenzka liestinum lil lianda. Var og
sótt um styrk til landbúnaðarráðuneytisins, og var þar
góðum skilningi að mæta, en þaö lofaði að greiða liálfan
kostnað, sem áætlaður var. Ferðin lók 19 daga og kostaöi
um 22 þús. kr. með öllu.
Á sýningunni í Kreisfeld, sem er rétt utan við Stutt-
gart, voru sýndir um 130 stóðliestar af ýmsum kynjum.
Þar voru fjórir íslenzkir Jiestar að Goða meðtöldum. Tveir
þeirra fengu 2. verðl. Ég reið þarna um sýningarsvæðið
við töluverða atliygli áliorfenda. öðrum liestum var ekki
riðið á sýningunni. Ég kom á sölustöð, þar sem fyrrnefnd-
ir útflytjendur geyma lirossin og selja. Það er við Bonn,
lieilir í Witterscldick. Hrossin voru á góð'um, ræktuðum
útliaga og túnum við skógarjaðra. Þau virtust una liag
sínum vel. Nokkra lieslaeigendur liitti ég og luku allir
Jofsorði á litlu islendingana. Ulricli Martli, forsljóri, sá,
sem mest vinnur að markaðsöflun erlendis, hauð mér
fylgd sína víða um og sýndi mér margháttaða gestrisni,
meðan ég dvaldi þar í landi. Ég þóttist sjá, að mikið væri
upp úr því að liafa að brennimerkja liross, sein út væru
flutt. Það gefur kaupanda mikla tryggingu, ef hrossin
verða að slandast visst mat lil að verða merkt. Kaupandi
gefur hiklaust meira verð. Þá fjármuni, sem fyrir merk-
inguna kæinu, ætti svo að nota til styrktar hrossaræktinni,
t. d. koma upp afkvæmarannsóknarstöð, til kaupa á stóð-