Búnaðarrit - 01.01.1964, Page 117
SKYRSLUK STA RFSMANNA
111
sveitir komnar í eyði. Þráinn Maríusson, Húsavík, flutti
okkur á bát sínum á þessa afskekktu staði. Refaleit bafði
verið framkvæmd }>arna skötnmu áður, en ekkert litið
eftir mink. Alls dvöldumst við á þessum slóðum í eina
viku, fundum tvö ný greni og unnuin í allt þrettán refi.
Eg vil geta þess, að í þessari ferð var minks leilað m jög
nákvæmlega með þjálfuðum veiðihundum, en hvergi urð-
um við varir við mink, og má það vafalaust þakka því
starfi, sem lagt befur verið í að eyða bonuni, jafnt í
óbyggðum og byggð.
Næsta ferð mín, sem mér finnst rétt að geta nokkuð um,
var farin um mánaðamót júlí/ágúst um Auðkúlulieiði og
Arnarvatnslieiði. Með mér í þeirri ferð voru: Jónas
Bjarnason, liigregluþjónn, Reykjavík, Einar Guðlaugsson
og Guðmundur Jónsson frá Blönduósi. Við ókiim Stóra-
sand að Arnarvatni stóra, leituðum með vatninu og þá
staði í nágrenni þess, sem við af fyrri reynslu álitum, að
minks væri von á. Þarna unnum við aRs 18 minka á 5
sólarliringum. Við héldum síðan að Seyðisá og unnum
þrjá minka þar. Síðan skildust leiðir okkar. Einar og Guð-
mundur fóru Auðkúluheiði að Blönduósi, en við Jónas
liéldum Kjalveg að Hvítárnesi, þar sem við leituðum eftir
mink nteð Fróðá norðan Hvítárvatns, en þar voru engin
merki sjáanleg eftir inink.
Eins og áður segir, fór ég fjölda annazra styttri og lengri
veiðiferða, sem ég tel ekki ástæðu til að orðlengja frekar
unt í þessu yfirliti, en vil þó geta þess, að fjöldi dýra
vannst einnig í þeim ferðum.
Veiðihundarnir
í byrjun ársins hófst ég handa um að undirbúa flutning
hundabúsins við Rauðavatn. Flutningur þessi var mörg-
um erfiðlcikum bundinn, og kostaði mikla vinnu og fyr-
irhöfn. Fyrst þurfti að fá leigða lientuga landspildu undir
L