Búnaðarrit - 01.01.1964, Síða 155
I!UNAÐAIÍ1*1N(;
149
ríkir í verzlun með sáðvöru, má ekki viðgangast lengur.
Góð sáðvara, sem gefur mikla eftirtekju og er árviss, er
eitl mesta hagsmunamál landbúnaðarins.
Erindi þetta var samþykkt með 24 samhlj. alkv.
Mál nr. 23
Frumvarp til laga um breyting á jarSrœktarlögum nr.
45 17. maí 1950, sbr. lög nr. 29 9. maí 1955 og lög nr. 23
12. maí 1960. Frá landbúnaöarncfnd ncSri dcildar Al-
Jjingis.
Málið afgreitt með eftirfarandi ályktun, sem samþykkt
var með 21 samhlj. atkv.:
Búnaðarþing telur, að í frumvörpum þeim, sem land-
búnaðarnefnd neðri deildar Alþingis sencli því til umsagn-
ar, felist verulegar breytingar til bóta í ræktunar- og hey-
verkunarmálum, og mælir með og leggur álierzlu á, að
Alþingi lögfesti þau.
En jafnframt því, að Búnaðarþing lýsir fylgi sínu við
umrædd frumvörp, tekur það fram, að það eru því sár
vonbrigði, að frumvarp það til jarðræktarlaga, sem Bún-
aðarþing samþykkti 1962 og síðan var endurskoðað af
stjórnskipaðri nefnd, skuli eigi liafa verið flutt á Alþingi.
Leggur Búnaðarþing megináherzlu á, að það dragist eigi
lengur, að fullnægt verði í öllum atriðum Jjví, sem þar er
lagt til, og jafnframt tekið fullt tillit til þeirra verðhreyl-
inga, sem orðið hafa síðan það var samið.
GreinargerS:
Allir rnunu vera sammála um það, að aukin og bætt
jarðrækt sé sá höfuðgrundvöllur, sem landbúnaður bygg-
ist á. Þess vegna er stuðningur allrar þjóðarinnar nauðsyn-
legur og sjálfsagður við þau mál.
Þetta hefur verið viðurkennt með þeim lagasetningum
Alþingis, er á hverjum tíma hafa gilt síðan jarðræktarlög-
in frá 1923 voru sett. Og enn ber að lialda sömu stefnu, ef