Búnaðarrit - 01.01.1975, Side 400
372
BÚNAÐARRIT
Þeir eru báðir álitleg lirútsefni. Þeir, sem komu á sýn-
inguna, báru þess vott, að hrútaval hefur tekizt vel á
þessum bæjum. Flestir voru þeir bakgóðir, holdmiklir í
lærum og áberandi leggstuttir.
AkraneskaupstaSur. Þar voru sýndir 12 lirútar, 8 full-
orðnir, er vógu 105,6 kg að meðaltali og voru næst vænst-
ir jafngamalla lirúta í sýslunni, og 4 veturgamlir, sem
vógu 76,5 kg og voru því næst léttastir sinna jafnaldra
í sýslunni. Fyrstu verðlaun lilutu 6 hrútar eða 50%.
Beztu 3ja vetra hrútarnir voru Sómi Daníels Friðriksson-
ar, frá Grafardal og Spakur Gunnars Guðmundssonar,
frá Þórisstöðum. Þeir eru báðir ágætir einstaklingar, en
í liáfættara lagi. Kollur Ólafs Ólafssonar, sonur Báts
(68-830), var þyngsti lirútur sýslunnar, vó 130 kg. Hann
er ágætlega liold- og bakgóður, en í stærra og liáfættara
lagi. Tvævetlingarnir Kollur Gunnars Guðmundssonar
og Kolur Guðmundar Guðjónssonar stóðu efstir, þeir
eru háðir synir Báts (68-830). Af veturgömlu hrútunum
stóð efstur Prúður Halldórs Sigurðssonar. Prúður er hlut-
fallagóður, en bakhold tæplega nógu góð.
Strandarhreppur. Þar voru sýndir 23 hrútar, 17 full-
orðnir og 6 veturgamlir. Sýningin var nú heldur betur
sótt en 1970, en þá voru aðeins sýndir 13 lirútar. Full-
orðnu hrútarnir vógu að jafnaði 101,8 kg, en 99,9 kg 1970
og þeir veturgömlu 78,7 kg. Af 17 fullorðnum lilutu 12
I. verðlaun eða 70%, en aðeins 1 veturgamall hlaut I.
verðlaun. Af 3 v. lirútum og eldri voru beztir Þór á Hlíð-
arfæti, Draupnir í Grafardal og Þórir á Hóli, af tveggja
vetra hrútum Prúður á Geitabergi og Tígull í Efra-Skarði.
Eini veturgamli lirúturinn, sem hlaut I. verðlaun, var
Börkur á Þórisstöðum. Hrútasýningin var heldur illa sótt,
og virðist áhugi fyrir sýningum ekki mikill í hreppnum.
Yngri hrútarnir voru ekki þroskamiklir, allvel gerðir, en
heldur gulir á ull.
Lokið í marz 1975.