Búnaðarrit - 01.01.1943, Blaðsíða 112

110
B Ú N A1) A R R 1 T
Þó nokkur óaldarár og fellir kæmi fyrir fyrslu ald-
irnar eftir landnám voru þau strjálli en siðar, og
ckki gclið um gripafelli l'yrri en á Sturlungaöld. Ár
1186—87 var gripafellir um allt land, hinn í'yrsli er
getið er um, og 1226 annar, er stórt. hundrað nauta féll
a.ð Svignaskarði í Rorgarl'irði, er Snorri Sturluson i
Reykholti átti. Þá hel'ur sjálfsagt verið i'arið að
þrengjast um beil víða, af því landið var ofsetið og
l'arið að ganga úr sér. Skógarnir féllu smátt og
smátt og hinn mikli gróður í skjóli þeirra, var ýmist
upprættur al' skepnum eða mönnum.
Fólkinu fór svo fækkandi eftir 1100 að Lalið er,
og þó sennilega gripum og fénaði enn meira eftir l'ellis-
vetur Sturlungaaldar. Björn Ólsen telur allt fóllc á
íslandi árið 1811, um 72 5Q0, er það 15—20 þús. i'ærra
en Lveim öldum áður. Mér er svo ekki kunn nein drög
að íolkstali á íslandi fyrr en manntal var tekið 1708.
Þá er fólkið talið vera hér 50 680. Sjálfsagt hefur
verið tpluverður öldugangur á manntalinu 4 aldirnar
á undan, því drepsóttir og liallæri fækkuðu oft fólk-
inu um tugi þúsunda á einu ári, en svo hefur dálítið
fjölgað aftur er góð ár komu. Átjánda öldin hefur j)(»
horið af með mannfelli og liallæri. — Slórabóla var
1707, en móðuharðindin liófust 1782. í háðum þess-
uin plágum hrundi niður fólk og l'énaður, en fólks-
fækkunin yfir öldina mun þó eigi hafa verið mikið
yfir 10 þús. Árið 1785, var manntalið 40 628. Eru ís-
lendingar það fæstir er talið hefur verið síðan lanö
byggðist.
En þrátt fyrir þessa fólksfækkun, leitar tolkið ein-
lægt nieira og meira lil sjávarins, eftir hjörg sinni.
Sveitirnar og landbúnaðurinn fæddi ekki lengur þetta
l'ækkandi l'ólk. Sjósóknin mun hafa l'ærzl í aukana
jafnt og jiétt. Er sennilegt, að þegar komið er fram
á 17. öld eða l'yrr, hafi allur þorri hænda haft nokk-
urt sjávargagn. Þó um reglulega fólksflutninga úr