Búnaðarrit - 01.01.1989, Qupperneq 54

september þegar gengið var frá tillögum um allvíðtækar gróðurverndarað-
gerðir. í þessum ferðum sannfærðist ég um það, að umfjöllun sumra
gróðurverndarmanna og fjölmiðla um gróðureyðingu þar um slóðir á liðnu
sumri var gróflega ýkt og öfgum blandin. Reyndar hefur almenn umræða
um gróðurverndarmál oft verið með endemum á liðnu ári, fremur tengd
tilfinningum en málefnum. Öfgasjónarmiðum hefur verið gert hátt undir
höfði og hin hófsamlegri viðhorf hafa átt í vök að verjast. Margan bóndann
furðar hve lítið tillit er tekið til þeirra umbóta, sem orðið hafa á meðferð
beitilanda síðustu áratugina og þar að auki er Ijóst hvert stefnir í þeim
efnum með breyttum búskaparháttum. Sífellt er tifað á því að algert bann
gegn lausagöngu búfjár sé nauðsyn vegna gróðurverndar, án tillits til
aðstæðna og kostnaðar. Sumir þeirra, sem lögðu áherslu á hóflega beit fyrir
nokkrum árum, berjast nú fyrir því leynt og ljóst að stór landssvæði verði
friðuð og bændur verði sviptir umráðum yfir beitilöndum sínum.
Fundir og ráðstefnur. Töluvert var um fundasetur auk framangreindra
nefndarstarfa, m.a. vegna ýmissa fræðslu- og umræðufunda bæði í tengslum
við landnýtingu og sauðfjárbúskap. Að venju sat ég Ráðunautafund
Búnaðarfélags Islands og Rannsóknastofnunar landbúnaðarins og fylgdist
með umræðum á Búnaðarþingi eftir föngum. Síðla árs flutti ég erindi og tók
þátt í umræðum um beitarmál og sauðfjárbúskap í Fólkvangi á Kjalarnesi
hjá Félagi sauðfjárbænda í GuIIbringu- og Kjósarsýslu og í Félagsheimili
Ölfusinga í Hveragerði hjá Samtökum sauðfjárbænda í Landnámi Ingólfs
Arnarsonar. Ég mætti á fundi, sem Búnaðarsamband Kjalarnesþings
boðaði til með sveitarstjórnum úr Mosfellsbæ og Kjalarneshreppi vegna
reglna um búfjárhald, hjá Landsvirkjun vegna uppgræðslu á virkjunarsvæði
Blöndu og hjá G. Ólafsson hf. vegna umræðna um rannsóknarverkefni til
að auka sveigjanleika í dilkakjötsframleiðslu, m.a. varðandi notkun PMSG
frjósemishormóna, sem fyrirtækið framleiðir. Þá sat ég minnisstæðan fund
um takmörkun á lausagöngu búfjár á Reykjanesskaga, sem landbúnaðar-
ráðuneytið efndi til. í lok júní fór ég til Póllands í boði pólska sauðfjárrækt-
arsambandsins. Þar flutti ég tvisvar sinnum erindi um íslenska sauðfjárrækt,
á aðalfundi sambandsins í Varsjá og í landbúnaðardeild Háskólans í Kraká,
heimsótti tilraunastöðvar og fjárbú og naut einstakrar gestrisni. Þetta var
sérlega vel skipulögð og fróðleg ferð. Frá Póllandi hélt ég til Helsingfors í
Finnlandi, þar sem ég sat 6. heimsráðstefnuna í búfjárrækt ásamt Braga
Líndal Ólafssyni á Rannsóknastofnun Iandbúnaðarins, og fluttum við stutt
erindi á Keldnaholti síðar á árinu um efni þeirrar ráðstefnu. í Finnlandi
gafst m.a. tækifæri til að kynnast nokkuð sauðfjárbúskap og hinu frjósama
finnska landkyni, sem reyndar er orðið heimsþekkt.
Geitfjárrækt. Ásettar geitur haustið 1987 voru samtals 281. Geitaeigend-
ur voru í flestum sýslum landsins, samtals 48 með 1-32 hver. Skýrsluárið
1986-1987 skiluðu 42 geitaeigendur skýrslum fyrir samtals 264 geitur og var
52