Morgunn


Morgunn - 01.06.1925, Side 120

Morgunn - 01.06.1925, Side 120
114 MORGUNN nobkura sjúklinga, er sín vilji leita; skuli hann vitja þeirra og reyna að bœta þeim, ef í hans valdi standi. Per nú að draga úr líkamsæfingunum, en í stað þeirra livílir Guðrún að mestu kyr, en „gegnum“ liana er talað til þeirra, sem viðstaddir eru; lögð ráð og fyrirmæli og sungnir sálinar og vers. Líkist ástand þetta órólegu svefnmóki. Oftast er tekið frain, að fyrirbrigðunum valdi Friðrik liinn svo nefndi iiuldu- læknir. Stundum söng Guðrún dönsk erindi (hún kveðst ekk- ert kunna í því máli), stnndum erindishlnta, er enginn hefir kannast við, þeirra, er heyrt hafa, og hún eigi sjálf. Þeir sem leitað hafa meinum sínum bót „gegnum“ Guð- rúnu, liafa orðið mjög ’margir og með mismunandi kvilla. Guðrún hefir engum viljað neita um bænarflutning til veru þeirrar, sem hún er sannfærð um að noti sig — einhverrn hluta vegna ýmsum fremur — til að vekja huga mannanna á lífinu eftir dauðann og dýrð guðsríkis, eins og henni er sagt. Aðferð liennar er sú, að hún skrifar nöfn allra þeirra, er Priðriks leita, í bók, sem hún svo les upp úr, meðan hún er undir þessum kynlegu áhrifum, sem líkjast liclzt „tranee“. Orðaskil Iieyrast þó engin né sést, að hún bæri varir. Þá er stjórnandi Guðrúnar hefir náð henni í leiðslu-ástand þej.ta, bj'rjar hún með því að svngja; j)á talar hann ,,gegnum“ liana til viðstaddra, stundum í ræðuformi, og þá ávalt um andleg efni. Þá fer Guðrún (>ins og yfir nafnalista liinna vanheilu og stjórnandi segir til, hverja hann ætlar að heim- sækja. Því næst hefjast æfingar Guðrúnar sjálfrar. í lok tímans syngur hún andleg vers og svo glaðvaknar hún og nær sér fljótlega á eftir. Þ. e. a. s,: svona höguðu áhrifin sér all-lengi eftir að ,,rannsókn“ sú hafði farið fram, er að fram- an getur. En nú verðnr enn á breyting (39, mars), Þá segir stjórnandi Guðrúnar, að liann skifti um aðferð, og ætli fram- vegis að nota líkama hennar, einkum hendur, til beinna lækn- isverka, eða m. ö. o. til að fara höndum um þá sjúklinga, er hann tilnefnir. Per svo fram um hríð. Verður nú að víkja að fleiru. Gunnar Jónatansson lieit- ir unglingspiltur hjer á eyju, somu’ vitavarðarins á Stór-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.