Morgunn


Morgunn - 01.06.1925, Side 142

Morgunn - 01.06.1925, Side 142
136 MORGÚNN varð t. d. um einn slíkan mann í ensku biskupakirkjunni síðastliðinn vetur. Einn biskupanna lagði blessun sína yfir starf hans. En prófastur einn í London og biskupinn í Dur-' ham andmæltu liarðlega og töldu alla trú á slíkar lækningar lijátrú og leifar gamallar fáfræði. — Spíritistar hafa aftur á móti allmikla trú á þess konar lækningum. Þeim svipar mjög til frumkristninnar í ]>ví sem mörgu öðru. Yfir land vort virðist nú ganga eins konar löií fi gagniýn- trúar-alda á andlegar lækningar, og það svo mjög, að vér megum varast, að liún verði ekki að barnalegri oftrú og lienni blandað saman við hjá- trúarkendar hugmyndir fyrri alda. Eg tel það skyldu vor kristinna manna að varðveita opinn hug gagnvart liinu und- ursamlega; en fyrir því megum vér ekki gleyma því, að Guð liefir gefið oss skynsemina sein liið mikla leiðarljós. Og skynsemina eigum vér að nota til athugullar gagnrýni, livert sinn er eitthvað óvenjulegt ber fyrir oss. Iíin mesta þörf er á gætni í þessum efnum. Engin ástæða finst mér vera til að búast við stórfeldri læknislijálp úr þessari átt. Á öllum ölil- um hafa þeir verið tiltölulega fáir, sem fyrir dásemdunum urðu. Svo er um lækningarnar í Lourdes á Frakklandi, sem mjög eru frtegar orðnar. Jafnvel á Krists dögum voru þeir eklti nema örfáir, sem læknuðust íyrir undursamlegan mátt hans, af þeiin liinum mörgu, er þá voru sjúkir í Gyðingalandi. Hann var og háður viðtökuhæfileik sjúklinganna og and- lega umhverfinu. Lælcningar Iians voru ekki nema sem dropi í liafið. Sjálfum var honum fremur illa við, er þær vöktu mikla athygli. Þær voru lionum bersýnilega ekkert aðalatriði, heldur einn votturinn um nálægð og krafta guðsríkis. Þær virð- ast hafa verið eitt af því, sem átti að lijálpa honum til að vekja andlegleikann meðal mannanna og færa þeiin lieim sanninn um, að andi þeirra væri „Guðs ættar“ og ætti æðri tilveru fram- undan. Sama hlutverk virðast hinar andlegu lækningar liafa liaft um daga postulanna. Sarna hlutverk kunna þær að hafa enn. Einmitt til slíks kunna þær nú að vera notaðar.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.