Morgunn - 01.06.1949, Qupperneq 43

MORGUNN
37
orka (sem hrindir frá sér) er framleidd í málmplötu
þeirri, er málmkúlan hvílir á. Málmplatan ýtir nú kúlunni
á brott, svo að hún lyftist upp frá henni og svífur í loft-
inu í nokkurri fjarlægð fyrir ofan plötuna, er hún hvíldi
áður á. Þetta er einföld eðlisfræðileg tilraun, sem oft hefir
verið framkvæmd. Vitanlega kemur mér ekki eitt augna-
blik til hugar, að halda neinu slíku fram sem því, að hægt
sé að tala um lyftingu málmkúlunnar sem beina hliðstæðu
lyftingafyrirbrigðanna. Mannslíkaminn er ekki úr málmi
gerður, og vér þekkjum enga tegund rafmagns- eða segul-
orku, er líkleg væri til að verka á mannslíkamann með
sama hætti og segulorkutegund sú, er lyfti málmkúlunni.
En ekki er þó óhugsandi, að fyrirbrigðið með málmkúluna
kunni að reynast óbein hliðstæða lyftingafyrirbrigðanna,
er máske kann að geyma í sér lykil að leyndardómum
Vér skulum láta hugleiðingar um afstæðiskenninguna
liggja á milli hluta að sinni og gera ráð fyrir, að þyngd
eins eða annars hlutar orsakist af raunverulegu aðdráttar-
afli eins og Newton hélt fram. Þetta afl er stöðugt og
óbreytanlegt, og lögmál þau, er það lýtur, eru fyllilega
kunn. Sé þetta svo, sýnist aðeins vera um tvær aðferðir
eða leiðir að ræða, sem unnt væri að nota til að gera
aðdráttaraflið óvirkt eða upphefja það:
1. Einhvers konar hlíf mætti hugsa sér, sem komið væri
fyrir milli jarðarinnar (gólfsins) og líkama mannsins
og útiloka verkanir aðdráttaraflsins á líkamann með
þessum hætti.
2. Einhvers konar frákastsorka eða afl hlýtur að vera
framleitt í líkamanum sjálfum, þess eðlis, að þetta
upphefji aðdráttaraflið með eitthvað svipuðum hætti
og Ijósöldur geta eyðilagt hverja aðra, og með þeim
hætti valdið myrkri. Það er varla nauðsynlegt að
taka það fram, að þessi hugsaða orka getur hvorki
verið rafmagns- eða segulorka, heldur einhver orku-
tegund, sem nútímavísindin kunna engin skil á, og
því yfirvenjulegs eðlis.