Morgunn - 01.06.1949, Qupperneq 45

MORGUNN
39
bandi við tilraunina: 1) svita slær út. um líkama þinn;
2) þér sortnar fyrir augum, allt virðist verða svart, en
þetta líður brátt hjá og þér finnst 3) eins og þú hoppir
um eins og froskur. Ef þú situr með fæturna krosslagða,
er þessi hreyfikennd næsta einkennileg. Þó er ekki um
líkamlega hreyfingu að ræða, þó stundum virðist það geta
átt sér stað, er slík tilraun er gerð. Skýringin er sú, að
líkaminn sé ekki i fullkomnu jafnvægi. Sé hann það aftur
á móti, þá segja þeir, að í stað þessara flöktandi hreyfi-
kennda myndir þú lyftast beint upp. 4) Þá hefir lyfting
átt sér stað.
Kenning þeirra er sú, að lyftingarfyrirbrigðið sé fram-
kvæmt með öndunaræfingum, er auki „prana“-streymið
um líkamann, en það upphefji aðdráttarafl þyngdarlög-
málsins.
Án þess að fara nú út í frekari hugleiðingar um þessa
austurlenzku kenningu, ætla ég að víkja nokkurum orð-
um að sérstökum staðreyndum, sem eru meira eða minna
skyldar henni, en þessar staðreyndir hefi ég aldrei haft
tækifæri til að prófa. Frá athugunum mínum á þeim skýrði
ég í erindi, sem ég flutti á fyrsta alþjóðafundi sálarrann-
sóknamanna í Kaupmannahöfn 1921, og set hér kafla
úr því:
Þér þekkið öll gamla lyftingaleikinn, þar sem fjórir
menn lyfta þeim fimmta, með því að stinga fingrum sín-
um undir hné og handleggi hans, sem er látinn sitja. Hinir
fjórir, sem framkvæma lyftinguna, halla sér áfram nokkr-
Um sinnum, allir samtímis, og anda djúpt að sér og frá
sér á víxl, í samræmi við hreyfingarnar. Sá fimmti, er sit-
Ur, gerir þetta einnig samtimis hinum. Þegar fimmta
hreyfingin er gerð, skulum við segja, halda allir niðri i
sér andanum og lyftingamennirnir fjórir stinga fingrun-
Um snögglega undir handleggi og fætur þess, er lyfta skal,
og hef ja hann á loft. Það er staðreynd, sem öllum er unnt
að ganga úr skugga um, að þegar þetta er gert, þá virðist
sá, er lyft var, vera orðinn léttari. Þungum manni, sem