Morgunn - 01.06.1949, Page 63

MORGUNN
57
um nóttina. Það fólk, sem heima átti á Akureyri, fylgdist
með mér inn eftir, og seinustu manneskjurnar, sem ég
skildi við, voru börn Friðbjarnar heitins Steinssonar. Þá
átti ég eftir að ganga einn upp að Hömrum, og er það löng
bæjarleið. Ég hélt nú sem leið lá suður fjöruna og upp á
neðri brekkuna. Þar var svarðarhlaði, sem fluttur hafði
verið þangað um haustið. Ég geng svo þaðan og upp á
vallargarðinn á Naustum. Sá ég þá eins og Ijósstólpa
suður á túninu. Við nánari athugun virtist mér hann taka
á sig mannsmynd. Ég horfði á þetta litla stund og er að
furða mig á, hvað þetta geti verið. Nú fer ég aftur niður að
hlaðanum, bíð þar augnablik, en þá er eins og að mér
sé hvíslað: haltu áfram ferð þinni, ef þú sér þetta ekki
aftur á sama stað, hefur það ekki verið neitt. Þá minntist
ég allt í einu þess, að uppi stendur lík af ungri stúlku á
Naustum. Ég þekkti hana vel, en nefni hér ekki nafn
hennar. Mér datt þá í hug, að verið gæti að ljósið, sem
haft var yfir líkinu í stofunni, kynni að hafa kastað þessum
ljósgeisla yfir fönnina. Ég legg því af stað i annað sinn,
geng eftir garðinum og sé ekki neitt. Beint norður af
Naustum eru fjárhús. Þegar ég kem upp undir þau, sé
ég aftur þetta sama, en mikið nær mér og á allt öðrum
stað en í fyrra skiptið. Sé ég þá, að þetta er mannsmynd
í Ijósi svo björtu, að ég fæ ekki í horft. Handleggirnir
voru útréttir og geislum stafaði af fingrunum, og hárið,
sem liðaðist niður um herðar og brjóst, var eitt geislaflóð.
Ekki fannst mér ég verða hræddur, en einhver titringur
fór um taugakerfi mitt, sem ég gat ekki gert mér grein
fyrir. Á augnablikinu grípur mig þessi hugsun: Hér stendur
þú frammi fyrir sýn, sem skynsemi þín getur ekki skilið,
snúðu við, farðu ofan í bæinn og vertu þar til morguns.
Ég legg því af stað aftur, kemst ofan að hlaðanum og
hinkra þar við. Þá finnst mér eins og sagt sé við mig:
haltu áfram ferð þinni, ljós þarftu ekki að hræðast.
Ég legg nú af stað í þriðja sinn, geng upp garðinn, sé
ekki neitt og held upp hjá fjárhúsunum norður af bænum.