Morgunn - 01.12.1962, Qupperneq 4

90
MORGUNN
Níelssyni greinilega og með nafni og sagði: „Ég heyri
enn ekki til hans, en hversvegna heldur hann á lykli?
Þetta er tákn. Hann er kominn til að opna fyrir ein-
hverjum dyr, greiða veg einhverjum, sem ég sé ekki
enn. Nú sé ég hjá honum stcran bókstaf, — stórt „S“.
Og nú heyri ég hann segja „Soff — Soff — Soffa“.
(Þetta var gælunafn frú Soffíu, mjög notað í fjölskyld-
unni). Þá tók stjórnandinn að lýsa frú Soffíu og flytja
orðsendingar frá henni. Hann talaði um sjúkleika henn-
ar, andlát hennar „í maí“, talaði um fjölskyldu hennar
hér, atburð, sem gerzt hafði í fjölskyldunni eftir að frú
Soffía andaðist, og saði ennfremur frá foreldrum henn-
__ , , ar, eiginmanni og bróður, sem hún
„Er hun latin? ‘ . , , .... ,,, _ ’ ...
væri nu með. Allt rett. Þetta var allt
eðlilegt og sannfærandi, einkum af vörum miðils, sem
vissi ekki að þessi vinkona var látin. Þegar frúin var
að vakna af transinum, starði hún fast fram fyrir sig
og sagði snögglega: „Hvaða kona er þetta? Ég á við
konuna, sem var að tala við ykkur. Hún er hér enn, en nú
er hún að hverfa mér“. Þá kallaði Mrs. Thompson með
allmikilli geðshræringu: „Hvað er þetta! Er hún látin?
Og þið sögðuð mér ekki frá þessu!“ Þegar hún heyrði,
hversvegna andláti frú Soffíu hafði verið haldið leyndu
fyrir henni, sagði hún: „Það var gott, svona var þetta
miklu betra en ef ég hefði vitað sjálf, að hún var dáin“.
Það verður ekki sagt, að í þessu væri fólgin sönnun
fyrir framhaldslífi, því að ekki var anuað af vörum m.ið-
ilsins sagt en það, sem tveir fundarmenn vissu, eða gátu
vitað. En sönnun er þetta fyrir miðilsgáfu Mrs. Thomp-
son. Sem útlendingur og mállaus á íslenzka tungu mis-
skildi hún í daglegri umgengni sitt hvað um fólk og fjöl-
skyldusambönd. Þess misskilnings gætti aldrei, þegar
hún var fallin í trans og stjórnandi hennar var farinn
að tala. Þá var allt skýrt og ljóst, sem frúin ruglaði
saman sjálf, þegar hún var vakandi. Ýms skemmtileg
dæmi mætti nefna þess, að í transinum virtist annar