Morgunn - 01.12.1962, Blaðsíða 69

Dag Hammarskjöld
★
Fárra manna andlát mun hafa vakið annan eins harm
á þessari öld og andlát hins ástsæla framkvæmdast.i.
Sameinuðu Þjóðanna. Líkan harm vakti morðið á Gand-
hi. Dag Hammarskjöld var mikilmenni, sem seint mun
gleymast, og hann var maður, sem heimurinn virtist
hvað sízt mega missa, þegar hann fléll frá.
Nokkru eftir hið sviplega andlát hans birti danska
blaðið Berlinske Aftenavis tvær stutar ræður eftir hann.
Báðar bregða þær Ijósi yfir höfund sinn ,og þar sem
þær munu ekki hafa verið birtar íslenzkum lesendum,
má ætla að lesendum Morguns muni þykja fengur að
kynnast meginefni þeirra:
Andi guðspjallana hefir verið mér leiðarstjarna, kennt
mér að þjóna og leggja náunganum lið.
Hinn mikli spænski dulsinni, Jóhann di Cruce, segir:
„Hvað er trú? Trú er eining mannssálarinnar og Guðs.
Mál trúarbragðanna, eða búningur þeirra er margvísleg
túlkun á einni allsherjar-grundvallnrreynslu. Þessa
reynslu kynslóðanna má ekki skilja svo, að unnt sé að
lýsa henni til fulls með heimspekilegum hugtökum. Hún
er ekki veruleiki, sem öllum mönnum sé tiltækur og unnt
sé að skilgreina í flokka með aðferðum rökhyggjunnar."
Ég var lengi að læra að skilja þetta. En þegar ég var
loks búinn að skilja það, varð mér ljóst að trúin, sem
ég var alinn upp við og hafði, þrátt fyrir tíð mótmæli
skynsemi minnar, mótað lífsstefnu mína, var mín eigin
trú og trú, sem ég hafði valið sjálfur.