Morgunn - 01.06.1972, Qupperneq 50

48
MORGUNN
þessum gleðitíðindum.“ Ég vildi að prófessor Tenhaeff og herra
Croiset yrðu hinir fyrstu utan fjölskyldunnar að frétta um
þetta“.
Allt, sem Carol sagði foreldrum sínum seinna um ferðalag
sitt, kom alveg heim og saman við það, sem Croiset hafði séð.
Hún hafði fengið þá hugmynd, að sér mundi fyrr batna, ef
hún færi af sjúkrahúsinu. Hún hafði hlaupið yfir grasflötina
og farið á brúnni yfir ána. Eftir að hún kom út á Kansas-þjóð-
veginn, sem liggur rétt hjá Topeka, komst hún i stóran rauð-
an bíl með tveimur mönnum frá Topekaflugvellinum. En er
hún sagði þeim, að hún hefði hlaupizt á brott að heiman, létu
þeir hana út úr bílnum í Suður-Kansas. Skömmu seinna tóku
roskin hjón hana upp af götu sinni, en þau voru á suðurleið.
Unnu þau við sýningar gamanleikja í smábæjum og þorpum
og ferðaðist Carol með þeim. Þetta voru vingjarnleg hjón og
hjálpaði hún þeim til við leiksýningarnar. Hafði hún að vísu
sagt þeim, að hún væri farin að heiman, en ekki gefið þeim
upp rétt nafn sitt.
Sama kvöldið, sem faðir hennar talaði við Croiset, var hún
stödd i borginni Corpus Christi í suðaustur Texas rétt við
Mexico flóann. Þar voru margir hraðbátar bundnir við bryggj-
ur, skammt frá verzlunarhverfinu. Sögðu þá hjónin við Carol:
„Mundi nú ekki vera gaman að vera heima um jólin hjá pabba
og mömmu?“ Carol játaði því, og þau gáfu henni peninga fyrir
fari með langferðavagni. Kom hún til Lawrence snemma
morguns þann 17. desember, hæfilega snemma til þess að ræt-
ast mætti spásögn Croisets, að þau mundu „heyra eitthvað
ákveðið frá henni eftir sex daga.“
„Herra Croiset kórónaði skyggnilýsingu sína með þessari
nákvæmu forspá, sagði dr. Sandelius að lokum. Að vísu nefndi
hann ekki Corpus Christi á nafn, en lýsing hans á staðnum,
þar sem hún var stödd á þessu augnabliki kom alveg heim og
saman. Ég hef það á tilfinningunni, að ef hann hefði verið bú-
inn að fá myndina af Carol, bréf frá okkur og vegakortin,
mundi hann hafa getað gefið ýmsar frekari upplýsingar. En