Straumar - 01.04.1930, Page 39

S T K A U M A K
33
an styðji hana í baráttunni fyrir þjóðnýtingn avinnu-
tækjanna, vegna þess, að flestir núverandi prestar í þjóð-
kirkjunni eru henni andvígir og telja eða þykjast telja
hana óheppilega fyrir fjárhagslega afkornu heildarinnar.
JafnaðaiTnenn verða að sannfæra prestana eins og aðra
menn um það, að öll atvinnuþróunin stefni að þjóðnýt-
ingu, og hún sé hin eina rökrétta afleiðing þess ástands,
sem ríkir í framleiðslumálum og skifting auðsins. Þá
fyrst geta þeir krafizt þess, að prestar styðji þjóðnýtingar
kröfuna, og það ætti varla að vera erfitt að sannfæra
presta um réttmæti hennar, því að þeir eru flestir greindir
menn og eru auk þess fátækir og hafa því félagslega að-
stöðu til að skilja hana.
Kröfur kirkjunnar á hendur jafnaðarmönnum eru
aftur þær, að þeir leggi hvergi stein í götu hennar, er
hún er að berjast fyrir sínum séráhugamálum. sem jafn-
aðarstefnunni og sannri menningu hennar eru óviðkom-
andi, svo sem trúnni á guð og framhaldslíf persónuleik-
ans, gildi hinna kirkjulegu athafna, kenningafrelsi hennar
um trúmál, svo framarlega að kenningar hennar brjóti
ekki beint í bága við alviðurkenda þekkingu eða alment
siðgæði.
Sömuleiðis á kirkjan að krefjast þess, að jafnaðar-
menn noti ekki afl samtaka sinna til skaðræðis fyrir það
bræðralag, sem þeir vilja vinna að eða noti ósiðferðileg-
ar aðferðir, svo sem manndráp og blóðsúthellingar til þess
að knýja fram mál sín. Um þetta síðasta atriði má auð-
vitað deila. Þannig getur verið ástatt í einu þjóðfélagi, að
hjá blóðsúthellingum verði ekki komizt, þær séu blátt
áfram siðferðilegar. En um hitt held eg að ekki verði deilt,
að hér á landi, með þeim aðstæðum, sem við eigum við að
búa, verði þær aldrei réttmætar, þess ætla eg að biðja
menn vel að minnast.
Þetta er orðið lengra mál en eg ætlaði. En eg held að
kirkjunnar mönnum sé holt, að þeim sé á það bent, að
jafnaðarstefnan er vald í þjóðfélaginu, sem þeir verða að
taka tillit og afstöðu tii, og að vandamál verkalýðsins er
hlutur, sem þeir eiga að láta til sín taka á alvarlegan hátt.
3