Almanak alþýðu - 01.01.1930, Síða 20

ur rannsóknaraðferð. Um þær hafa verið rituð
ógrynni bóka. Annars vegar hafa þær verið
skýrðar og við þær aukið af rannsóknurum
meðal jafnaðarmanna, svo sein Kautsky, Lenin
og fleirum, en hins vegar hafa þær og orðið
fyrir magnaðri gagnrýni af hálfu svo kallaðra
hægfara jafnaðarmanna eða umbótasinnaðra,
,ændurskoðunarsinna“ (Bernstein), og vitanlega
einkum af hálfu auðborgaranna; þó hefir hjá
hinum síðar nefndu náttúrlega freinur verið
um andóf en gagnrýni að ræða. En um álit
fræðimanna yfirleitt á kenningum Marx’s er
það að segja, að framan af þótti mörgum þær
næsta hæpnar, en eftir því, sem þær liafa verið
athugaðar Iietur, hafa æ fleiri aðhylst þær,
enda hafa þær orðið því skiljaniegri, sem fé-
lagslegri þróun hefir undið lengra fram. Er
nú svo komið, að um ýmis efni þjóðfélagsmála
er kenning Marx’s orðin sama sem þekkingin
um þau.
Karl Marx átti aila stund frá því, að hann
gekk í lið ineð alþýðu allra ianda og skifti
kjörum með henni, við mjög örðug kjör að
búa, eins og geta má nærri um mann, sein
elur hálfan aldur sinn í útlegð. Á engan liátt
sér þess þó staði á verkum hans. Á rannsóknir
hans hafa hin bágu kjör ekki liaít nein áhrif
í þá átt, að hann viki um hársbreidd frá þeiin
niðurstöðum, sem skörp rannsóknargáfa bar
hann að. Aldrei ber á neinni undanlátssemi
við yfirráðastéttina, og var þó kona hans
systir eins af höfðingjum Þýzkalands á þeiin
árum, aðalborin. Af tryggð hennar við hann
gegnum alla baráttuna og af öllu, er segir af
16