Almanak alþýðu - 01.01.1930, Síða 52

andæfir hún Freud. Á þeim tímum, er vald
hennar stóð hæst, gekk hún enn Iengra i and-
ófi sínu gegn vitsmunalífinu. Gregoríus páfi
hinn mikli ritaði biskupi nokkrum bróf, er
byrjaði svo: „Oss hefir borist til eyrna sú
frétt, sem vér getum ekki umtalað kinnroða-
laust, að þér útskýrið málfræði fyrir nokkr-
um vinum yðar.“ Fyrir áhrifavald yfirhirðis-
ins var biskupinn neyddur til að hætta þessu
ósæmilega athæfi, og latnesk málvísindi náðu
sér ekki fyrr en á Endurreisnartímabilinu. Trú-
arbrögð eru ekki skaðvænleg að eins í vits-
munalegu tilliti, heldur einnig siðferðilega. Með
þessu á ég við, að þau kenna siðfræðilegar
lagasetningar, sem hvergi leiða til mannlegrar
hamingju. Fyrir fáum árum, þegar þjóðarálits
var leitað um það í Þýzkalandi, hvort hinar
afdönkuðu konungsfjölskyldur skyldu fá að
njóta séreigna sinna, þá staðhæfðu þýzku kirkj-
urnar opinberlega, að það væri gagnstætt kenn-
ingu kristindómsins að afnema þennan rétt
þeirra. Eins og allir vita, andmæltu kirkjurnar
afnámi þrælahalds eins lengi og þær höfðu
kjark til, og nú á dögum setja þær sig upp á
móti sérhverri hreyfingu, sem rniðar til hags-
munalegs réttlætis, að fráskildum fáeinum, vel
auglýstum undantekningum. Páfinn hefir opin-
berlega bannfært jafnaðarstefnuna.
Kristlndómur og kynferðismál.
Lakasti þátturinn í kristnu trúnni er þó af-
staða hennar gagnvart kynferðismálum, — af-
staða, sem svo er óheilbrigð og ranghverf, að
hún verður ekki skilin nema með hliðsjón af
48