Almanak alþýðu - 01.01.1930, Síða 105

sofa á vixi hjá vinuin sínum. En par sem hún
hafði sæmilegt herbergi, þótti henni grunur
leika á, að óst hans væri minni á henni en
herbergiskytrunni hennar.
IJetta taumlausa frelsi hefir auðvitað hjé
ýmsum leitt til öfga, en yfirleitt má segja, að
það hafi haft í för með sér heilbrigða afstöðu
unga fólksins gagnvart kynfcrðismó'.unum.
„Koinmúnista“-íiokkurinn hefir líka með ýms-
um uppeldismeðulum reynt að hindra öfgar og
hefir kallað flokksmenn til ábyrgðar, ef þeir
hafa farið of langt. í blöðunum er þvi oft sagt
frá slíkum málum, t. d. í „Kosmoloskaja Prav-
da", blaði ungra „kommúnista". í því blaði
var sagt frá ungum „kommúnista", sem bjó með
ungri stúlku, en þegar hann komst að því, að
hún var ineð barni, fékk hann sig fluttan til
annarar borgar til að vinna þar fyrir flokk-
inn. Þar tók hann saman við aðra stúlku og
fór eins með hana. En hún undi því ekki og
kærði fyrir flokknum, og var þá maðurinn yfir-
heyrður af sérstakri nefnd. Hann vitnaði í
jMarx og Lenin og kallaði allan þennan inála-
rekstur „smáborgaraskap", sagði, að skapferli
lians krefðist tilbreytni i ástum o. s. frv.,
en ekkert dugði; hann var uinsvifalaust rekinn
úr flokknum. Þessi málalok þykja mér benda til
þess, að smám saman muni allur almenningur i
ítússlandi fylgja sömu siðgæðishugsjón i þessu
efni og aðrar þjóðir, í stuttu móli, að hvort
heldur ríkir trú eða trúleysi, ritað lögmál eða
ekki, muni venjulegir menn og konur frekar
hallast að og jafnvel heimta einhverja festu
101