Almanak alþýðu - 01.01.1930, Qupperneq 108

stimplað með „ógift“ og „gift“ strikað út. Sú
skoðun ríkir, að ósk annars hjónanna til að
leysa upp hjónabandið sé nægileg ástæða fyrir
skilnaði.
Þar til fyrir nokkru gat fólk gifzt og skilið
á sama degi á sömu skrifstofunni. En þessi
stultu hjónabönd voru orðin svo ægilega mörg,
að ný reglugerð var sett pess efnis, að skiln-
aður fengist ekki fyrr en nokkrum vikum eftir
að hjónabandið var skrásett. Gjöld fyrir gift-
ingar og skilnaði eru lítil, að eins 5 dollarar
(ca. kr. 22,50).
Takmörkun barneigna er jafnan mikils varð-
andi atriði í kjörum kvenna i hvaða landi sem
er. Eins og aðrar stjórnir, sem þurfa fjölda
hermanna, hefir „sovét“-stjórnin lítinn áhuga é
Jxíssu máli og hvetur fólk til að eiga mörg
börn. Þó eru engar lagahindranir fyrir út-
breiðslu í þekkingu á takmörkun barnsfæðinga,
og fóstureyðing er ekki skoðuð ólögleg. Þó er
fóstureyðing ólögleg, ef hún er framin á ó-
vísindalegan hátt af einhverjum skottulækni eða
grasakerlingu, sem ekki liafa kunnáttu eða
tækifæri til að veita konunni þá hjúkrun, sem
nauðsynleg er.
Verkamannskona, sem er þunguð, getur fengið
fóstrinu eytt sér að kostnaðarlausu, eins og hún
fær hverja aðra læknishjálp ókeypis í lækn-
ingastofunni á vinnustað sínum. Þó skildist
mér, að ætlast væri til, að hver sú kona, sein
kæmi til Iæknis til að fá eytt fóstri, yrði að
færa fram einhverja gilda ástæðu, svo sem
heilsuleysi o. s. frv., en mér skildist lika, að
þetta væri að eins formsatriði. Læknirinn gefur
104