Morgunn


Morgunn - 01.12.1969, Side 39

Morgunn - 01.12.1969, Side 39
MORGUNN 121 skapaðan hlut að flytja slíka jólahugleiðingu nú svona löngu fyrir jólin. Það gerir ekki betur en að menn fáist til að hlusta á þær á sjálfri hátíðinni, hjá okkar ágætu sóknarprestum. Og hvaða von er þá til þess, að þið viljið hlusta á slíkan lestur hjá mér nú, gömlum presti, sem löngu er hættur störfum. Auk þess er ég svo gamaldags í hugsun, að ég kann alls ekki við að flytja prédikun í danssal. Eins og ég sagði áðan, hef ég alla tíð verið töluvert veikur fyrir konum. Ég skammast mín ekkert fyrir að játa það. Ég held, að það séu fleiri karlmenn en ég með því marki brennd- ir. Mér finnst jafnvel mega lesa það út úr frásögn sjálfrar Ritningarinnar, að svo hafi verið um ættföður okkar allra — Adam. Það er að minnsta kosti ekki getið um það, að hann hafi verið neitt sérstaklega sæll og ánægður í allsnægtunum austur í Eden á meðan hann var þar einsamall. Hafði hann þó nóg af öllu, og hvorki var þar dýrtíð né verðbólga til þess að hrella hann. Annars verð ég að játa það, þó ég sé prestur, að ég hef aldrei getað trúað sköpunarsögunni bókstaflega. Ég fæ með engu móti skilið, að Guði hafi nokkurn tíma geta dottið það í hug í alvöru, að þessi veröld gæti komizt af án konunnar, eða getað ætlazt til þess af Adam, að hann yndi sér í aldin- garðinum kvenmannslaus ár eftir ár eða jafnvel til eilífðar. Og ætli hún væri ekki líka anzi stutt enn í dag ættartalan frá Adam, ef Evu hefði ekki notið þar við? En Ritningin segir, að Guð hafi líka fljótlega sansað sig á því, að það er ekki gott, að maðurinn sé einsamall. Það hlaut líka að vera. Hins vegar er ég ekki öldungis viss um það, að hann hafi skapað konuna úr rifi mannsins í bókstaflegum skilningi. En sé það rétt, þá hefur það áreiðanlega verið langbezta rif- ið í skrokknum á honum, og að minnsta kosti hefur verið feitast á því rifi. Evu er að vísu borið það á brýn, að hún hafi ekki varað sig á höggorminum og fyrir vikið tælt Adam til syndar, ginnt hann til að gjöra það, sem bannað var, og svo að segja troðið upp í hann hinum forboðna ávexti. Af þessu hlauzt
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.