Morgunn


Morgunn - 01.12.1969, Page 39

Morgunn - 01.12.1969, Page 39
MORGUNN 121 skapaðan hlut að flytja slíka jólahugleiðingu nú svona löngu fyrir jólin. Það gerir ekki betur en að menn fáist til að hlusta á þær á sjálfri hátíðinni, hjá okkar ágætu sóknarprestum. Og hvaða von er þá til þess, að þið viljið hlusta á slíkan lestur hjá mér nú, gömlum presti, sem löngu er hættur störfum. Auk þess er ég svo gamaldags í hugsun, að ég kann alls ekki við að flytja prédikun í danssal. Eins og ég sagði áðan, hef ég alla tíð verið töluvert veikur fyrir konum. Ég skammast mín ekkert fyrir að játa það. Ég held, að það séu fleiri karlmenn en ég með því marki brennd- ir. Mér finnst jafnvel mega lesa það út úr frásögn sjálfrar Ritningarinnar, að svo hafi verið um ættföður okkar allra — Adam. Það er að minnsta kosti ekki getið um það, að hann hafi verið neitt sérstaklega sæll og ánægður í allsnægtunum austur í Eden á meðan hann var þar einsamall. Hafði hann þó nóg af öllu, og hvorki var þar dýrtíð né verðbólga til þess að hrella hann. Annars verð ég að játa það, þó ég sé prestur, að ég hef aldrei getað trúað sköpunarsögunni bókstaflega. Ég fæ með engu móti skilið, að Guði hafi nokkurn tíma geta dottið það í hug í alvöru, að þessi veröld gæti komizt af án konunnar, eða getað ætlazt til þess af Adam, að hann yndi sér í aldin- garðinum kvenmannslaus ár eftir ár eða jafnvel til eilífðar. Og ætli hún væri ekki líka anzi stutt enn í dag ættartalan frá Adam, ef Evu hefði ekki notið þar við? En Ritningin segir, að Guð hafi líka fljótlega sansað sig á því, að það er ekki gott, að maðurinn sé einsamall. Það hlaut líka að vera. Hins vegar er ég ekki öldungis viss um það, að hann hafi skapað konuna úr rifi mannsins í bókstaflegum skilningi. En sé það rétt, þá hefur það áreiðanlega verið langbezta rif- ið í skrokknum á honum, og að minnsta kosti hefur verið feitast á því rifi. Evu er að vísu borið það á brýn, að hún hafi ekki varað sig á höggorminum og fyrir vikið tælt Adam til syndar, ginnt hann til að gjöra það, sem bannað var, og svo að segja troðið upp í hann hinum forboðna ávexti. Af þessu hlauzt
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.