Morgunblaðið - 22.02.2009, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 22.02.2009, Blaðsíða 31
31 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 2009 Hrannar: „Ein af fyrstu minn- ingum mínum um mömmu er þeg- ar ég heyrði hana syngja lagið Ég mun aldrei framar elska neinn í útvarpinu. Ég var í pössun hjá afa og ömmu og tók þessi orð mjög bókstaflega, varð harmi sleginn og alveg óhuggandi þar til hún kom og sannfærði mig um að þannig væri þessu ekki farið í alvörunni. Hún væri ekki að syngja um mig. Mamma hefur alltaf verið til- finningalega kjölfestan í mínu lífi, hún er ástrík, hlý, umhyggjusöm, vandvirk, samviskusöm og ein af mínum sterkustu fyrirmyndum. Ég geri mér æ betur grein fyrir hve hún er gædd mörgum eft- irsóknarverðum eiginleikum. Það hlýtur að vera gaman að geta farið í gegnum lífið eins og hún. Eini gallinn sem ég man eftir voru reykingarnar, þær fóru óskaplega í taugarnar á mér og ég reyndi hvað ég gat að fá hana til að hætta, var alltaf að fela sígarett- urnar og harðneitaði að kaupa þær fyrir hana. Annars var ég og er óskaplega montinn af henni. Hún hefur verið í ýmsu opinberu brölti frá því ég man eftir mér. Þegar ég var lítill fannst mér sérstaklega mikið til um að hún var með Stundina okk- ar, því fyrir vikið var Fúsi flakkari besti vinur minn. Þrír góðir pabbar Eitt af því sem mamma hefur gefið mér eru þrír góðir pabbar. Hún og blóðfaðir minn skildu eftir stutta sambúð og ég man lítið eftir mér áður en hún hóf sambúð með Böðvari Guðmundssyni. Við bjugg- um á Akureyri þar til ég var 11 ára, en þá skildu þau og mamma fluttist til Kaupmannahafnar með Óskari Guðmundssyni, núverandi manni sínum. Ég fékk að velja hvort ég færi með þeim, en þau ætluðu að vera úti í ár, eða byggi áfram hjá Böðvari á Akureyri. Við Böðvar vorum góðir félagar og ég þurfti ekkert að hugsa mig um, ég vildi vera á Akureyri þar sem allir vinir mínir voru. Eftir á að hyggja er kannski furðulegt að mamma skyldi leyfa mér að ráða mínum málum svona ungur, en það sýnir hvað hún er opin og fordómalaus. Það var víst mikið pískrað um þetta á Akureyri. Að ári liðnu breyttust aðstæður aftur, mamma og Óskar ákváðu að vera eitt ár í viðbót í Kaupmanna- höfn, Böðvar kynntist konu og ég fluttist með þeim til Reykjavíkur, nennti ekki að fara út til mömmu og læra nýtt tungumál og svoleið- is. Ég man ekki til þess að hafa tekið þetta fjölskylduumrót nærri mér, en var þó lengi að festa ræt- ur í Reykjavík, átti svolítið fé- lagslega erfitt. En það breyttist þegar ég byrjaði í menntaskóla og fluttist til mömmu og Óskars. Ég eignaðist marga vini og þar sem þau voru svo nálæg okkur í aldri og svipað pólitískt þenkjandi sóttu vinir mínir mikið heim til okkar. Það var mér mjög dýrmætt að mamma og Óskar urðu eiginlega hluti af klíkunni minni og heimilið eins og félagsmiðstöð. Þar gátu vinir mínir borðað og gist þegar þeim sýndist. Það segir sína sögu að þetta gerðu þeir líka þegar ég var ekki heima. Og þeir heimsækja þau ennþá. Mamma hefur alltaf verið svolít- ill hippi í sér; náttúrubarn, sem hugsar lítið um útlit, föt og þess háttar, og finnst umbúðirnar ekki skipta máli heldur innihaldið. Fyrsta og eina uppreisnin Við mamma ræddum mikið um pólitík og þjóðfélagsmál, sem við höfum bæði ódrepandi áhuga á. Ég neita því ekki að stjórnmála- skoðanir hennar hafa haft áhrif á mig, ég drakk þær eiginlega í mig með móðurmjólkinni. Auðvitað höfum við oft verið ósammála um hitt og þetta, en hún gefur ekki færi á rifrildi eða ósætti og á sjálf auðvelt með að skipta um skoðun á mönnum og málefnum ef hún sér ástæðu til. Við deilum ekki sama áhuga á tónlist og leiklist og póli- tíkinni. Fólk heldur oft að ég geti bæði sungið og spilað af því að ég er sonur hennar, en þótt ég hafi svolitla tónlist í mér, leiddist mér óskaplega að læra á píanó, áhug- inn var eiginlega laminn úr mér í skólanum með Bach og Beethoven. Á endanum gerði ég fyrstu og einu uppreisn mína gegn foreldrum mínum; ég hætti. Þótt henni hefði verið kvöl og pína að halda mér við heimaæfingarnar, varð hún ekki kát. Kannski hefur hún líka orðið fyrir vonbrigðum með enda- sleppan leiklistarferil minn. Upp- haf hans og endir var þegar ég, fimm eða sex ára í einhverju hlut- verki á sviði í Austurbæjarbíói, fór ekki með rulluna fyrr en ég var búinn að skima lengi eftir mömmu úti í sal svo ég gæti veifað til hennar. Salurinn sprakk úr hlátri. Þótt ég eigi fullt af hálfsystk- inum, fannst mér ég vera hálfgert einbirni. Þegar Melkorka fæddist var ég fjórtán ára og afar latur að passa, mér fannst hún vera á ábyrgð mömmu og Óskars, og ég hafa öðrum hnöppum að hneppa. Ég var líklega dekraður krakki. Einu sinni fór ég í hungurverkfall af því ég fékk ekki hjól eins og ég bað um. Verkfallinu lauk eftir fjóra tíma. Þótt mamma sé treg að viðurkenna það, var hún und- anlátssöm við mig og dekraði á alla lund. Ómannglögg og stundum seinheppin Hittirðu kannski einhverja konu? er orðatiltæki í fjölskyld- unni ef mömmu seinkar eitthvað, enda var það oft afsökun hennar þegar þannig háttaði til. Hún er svo áhugasöm um fólk að það tek- ur hana óratíma að slíta sig frá samtölum við manneskju, sem hún hittir kannski í veislu eða úti á götu. Hún er líka frekar ómann- glögg. Öfugt við mig er hún ófeim- in að viðurkenna að hún komi manneskjunni ekki fyrir sig. Hún spyr ótrúlegustu spurninga og segir jafnframt margt ótrúlegt beint frá hjartanu. En hún getur líka verið svolítið seinheppin, t.d. hitti hún einu sinni konu í boði hjá mér, sem hún spjallaði heilmikið við án þess að fatta hver hún væri. Þegar loks kviknaði á perunni sagði hún stundarhátt við alla sem voru nærri: „Já, þetta ert þú, sem lékst Mjallhvít, þið trúið ekki hvað hún var falleg þegar hún var ung!“ Mér finnst allir hafa góð orð um mömmu. Þegar ég varð skotskífa pólitískra andstæðinga Reykjavík- urlistans í borgarstjórnarkosning- unum 1998 svaraði Jakob Frímann Magnússon, aðspurður, hvað hon- um fyndist um árásirnar á mig, að hann gæti ekki ímyndað sér neitt slæmt um þann mann sem væri sonur Kristínar Ólafsdóttur. Ég þekkti hann ekkert þá, en mér þótti vænt um þessi ummæli. Þótt framboðið færi illa með mig vegna þeirrar rógsherferðar, sem fór í gang, held ég að það hafi tekið meira á mömmu en mig. Ég var lengi að jafna mig, var eins og barinn hundur á eftir, en hún hélt utan um mig tilfinningalega. Hún hefur verið sálufélagi minn og ráð- gjafi gegnum þykkt og þunnt, ekki síst á þessum erfiða tíma. Þá fann maður vel hvað það er dýrmætt að eiga góða að. Þau Óskar búa núna í Reykholti, en hjá mér þegar þau eru í bæn- um. Mamma er því hjá okkur nokkra daga í viku vegna kennsl- unnar í HÍ. Fjölskyldan kann fyr- irkomulaginu mjög vel og börnin eru himinlifandi. Sjálfum finnst mér eins og nýbúið hafi verið að klippa á naflastrenginn þegar hann var tengdur aftur með því að hún fluttist til mín.“ Hélt að mamma myndi aldrei framar elska neinn ‘‘MAMMA HEFUR ALLTAFVERIÐ SVOLÍTILL HIPPI ÍSÉR; NÁTTÚRUBARN,SEM HUGSAR LÍTIÐ UM ÚTLIT, FÖT OG ÞESS- HÁTTAR, OG FINNST UM- BÚÐIRNAR EKKI SKIPTA MÁLI HELDUR INNI- HALDIÐ. hann færi í eitthvað annað en pólitík, en hjartað á að ráða, eins og pabbi minn sagði alltaf. Ég hef líka haft þá sýn gagnvart mínum börnum að þau eigi að gera það sem þau langar til svo framarlega sem það skaði ekki aðra. Ég studdi hann þegar hann lagði út á þessar brautir, en átti þá eftir að kynnast pólitík í sinni ljótustu mynd. Hann lenti í rógsherferð þar sem markmiðið var að taka af honum ær- una og koma þannig höggi á Reykja- víkurlistann þar sem Hrannar var kominn í framboð. Lygar og kjafta- sögur fóru á kreik, umfjöllun fjöl- miðla magnaðist dag frá degi, þar sem dregin var upp mynd af fjár- glæpamanni, sem setti mömmu sína og fleiri á hausinn. Sannleikurinn er hins vegar sá að forsendur fyrir rekstri fyrirtækis, sem hann átti, brustu vegna versnandi efnahags- ástands á tíunda áratugnum. Í stað þess að fara í gjaldþrot og skella skuldinni á mig og aðra ábyrgð- armenn vann hann af fremsta megni að því að ná nauðasamningum, sem honum tókst að lokum. Eins og það er gott að finna að maður getur sem fullorðin verið barni sínu stuðningur er jafnvont að finna vanmátt sinn til að verja það. Einnig er erfitt að horfa upp á gleðina tekna frá barninu sínu. Hrannar hafði alltaf verið glaður og bjartsýnn, en ég ótt- aðist að þessi reynsla bryti hann nið- ur, gerði hann bitran og að hann glat- aði gleðinni. En hann er aftur orðinn sjálfum sér líkur og hlær jafndátt og honum er svo eiginlegt. Allt þetta mál dýpkaði samband okkar; við áttum þjáninguna sameiginlega. Þegar ég hugsa til baka kemur enn upp í mér ólgandi reiði og ég bið almættið oft að fyrirgefa þeim, sem ég get ekki fyr- irgefið. Mér hefði þótt betra að lenda í þessu sjálf. Ég held að þetta hafi kennt okkur báðum að taka öllum sögum með fyrirvara, dæma ekki án þess að þekkja málavexti. Þegar Hrannar kom með þá hug- mynd að ég byggi hjá sér þegar ég væri í bænum, var ég efins, taldi að konan hans kærði sig ekki um að hafa tengdó inn á gafli. En það var öðru nær, henni finnst gott að hafa stór- fjölskylduna nálægt sér og svo er fyr- irkomulagið hentugt á báða bóga. Núna er ég amman í horninu með barnabörnin í kringum mig og líkar alveg ljómandi vel.“ Hrannar Björn Arnarsson, aðstoð- armaður forsætisráðherra, fæddist 16. september 1967 í Reykjavík. Stúdent frá MH 1988, nam hagnýta fjölmiðlun í Svíþjóð, viðskipti og rekstur við Endurmenntun HÍ og lauk MBA-námi 2008 við HÍ. Hrannar stundaði ýmis sölustörf þar til hann varð sölustjóri Þjóðlífs ehf. 1988-1989 og eigin atvinnu- rekstur frá 1989-1999. Hann var markaðsstjóri Eddu út- gáfu hf. 2002-2005, sölu- stjóri lausasölu og áskrifta hjá 365 miðlum og síðan forstöðumaður sölu hjá Mamma ehf. 2005-2006. Aðstoðarmaður félags- málaráðherra, Jó- hönnu Sigurðardóttur, 2007-2008 og að- stoðarmaður hennar frá því hún tók við sem forsætisráðherra 1. febrúar sl. Hann var formaður Æskulýðs- fylkingar Alþýðubandalagsins í Reykjavík 1985, kosningastjóri Þjóðvaka 1995 og borgarfulltrúi Reykjavíkurlistans 1999-2002, sat í borgarráði og hefur verið formað- ur og fulltrúi í ýmsum nefndum og félagasamtökum, m.a. Skák- sambandi Íslands. Faðir hans er Arnar Sig- urbjörnsson, tónlistarmaður. Hrannar á fjögur systkini samfeðra og systur sam- mæðra. Hann er kvæntur Heiðu Björgu Hilmisdóttur, næringarrekstrarfræðingi og MBA. Þau eiga samtals fjögur börn: Ísold Emblu Ögn og Sólkötlu Þöll Hrannarsdætur, Hilmi Jökul Þorleifsson og Sæ- rós Mist Hrannarsdóttur. HRANNAR BJÖRN ARNARSSON Frá19.990kr.* MasterCard Mundu ferðaávísunina! Skógarhlí› 18 • 105 Reykjavík • Sími 595 1000 • Fax 595 1001 • Akureyri sími: 461 1099 • www.heimsferdir.is E N N E M M / S IA • N M 3 65 81 Heimsferðir bjóða þér beint flug til Alicante næsta sumar eins og undanfarin 17 ár. Við bjóðum betri verð, frábæra flugtíma og fyrsta flokks þjónustu alla leið – fyrir þig! Nú er tækifærið að bregðast skjótt við og tryggja þér lægsta verðið því ódýrustu sætin fljúga hratt út á www.heimsferdir.is. Frá kr. 39.980 báðar leiðir með sköttum. Fargjald A. Takmarkaður sætafjöldi á völdum brottf. Tryggðu þér lægsta verðið og bókaðu strax á www.heimsferdir.is Beint morgu nflug á frábærum kjörum árið 2009 Alicante *) Fl ug sæ ti að ra le ið m eð sk ö tt um .F ar g ja ld A . N et ve rð á m an n. Ta km ar ka ð sæ ta fr am b o ð á þ es su ve rð i. V er ð g et ur b re ys t án fy rir va ra . Veldu traustan ferðafélaga í sumar! Birt með fyrirvara um prentvillur. Heimsferðir áskilja sér rétt til leiðréttinga á slíku. Ath. að verð getur breyst án fyrirvara.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.