Morgunblaðið - 22.02.2009, Side 50

50 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 2009
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ELÍN MÖLLER,
Vallarási 5,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 14. febrúar, verður jarðsungin
frá Neskirkju þriðjudaginn 24. febrúar kl. 13.00.
Jón G. Baldvinsson,
Hildur Magnea Jónsdóttir, Bernd Ogrodnik,
Baldvin Jónsson, María Pétursdóttir,
Þóra Jónsdóttir, Eggert Þór Jónsson,
Brynhildur Jónsdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, bróðir
og afi,
SIGURÐUR ÞÓRIR HANSSON
kennari,
Miðmundarholti 1,
Hellu,
lést af slysförum fimmtudaginn 12. febrúar.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju, Garðabæ,
mánudaginn 23. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Hjálparsveit skáta í Garðabæ, 0546-26-901 kt. 431274-0199.
Elísabet Einarsdóttir,
Guðrún Helga Sigurðardóttir,
Einar Sigurðsson, Þórey Haraldsdóttir,
Lóa Hansdóttir,
Steinunn Hansdóttir,
Sigmunda Björg Pálsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUNNAR A. JÚLÍUSSON,
Melalind 8,
Kópavogi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans við Hringbraut
laugardaginn 14. febrúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
25. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á líknarfélög.
Gyða Gunnarsdóttir,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma og
langamma,
GUÐBJÖRG PÁLSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
Reykjavík,
sem lést föstudaginn 13. febrúar, verður jarðsungin
frá Dómkirkjunni í Reykjavík mánudaginn
23. febrúar kl. 15.00.
Páll Þór Jónsson, Hallfríður Helgadóttir,
Sigríður Ragnheiður Jónsdóttir,
Guðrún Pálsdóttir,
Vilhelm Gauti Bergsveinsson,
Hákon Pálsson,
Auður Guðbjörg Pálsdóttir,
Hildur Briem,
Árni Briem,
Sigrún Inga Briem,
Gunnar Ingi Briem
og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, systir og amma,
ERLA HÓLMFRÍÐUR RAGNARSDÓTTIR,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
sem lést mánudaginn 9. febrúar, verður jarðsungin
frá Laugarneskirkju þriðjudaginn 24. febrúar
kl. 11.00.
Hrönn Hilmarsdóttir, Þorgeir Adamsson,
Guðfinna Sigurbjörg Ragnarsdóttir,
Ingveldur Ólöf Ragnarsdóttir,
Adam Þór Þorgeirsson,
Ragnhildur Erla Þorgeirsdóttir.
Nú horfin er á braut
ástkær tengdamóðir
mín. Ég ber harm í huga en er þakk-
lát fyrir að hafa átt samleið með
þessari ljúfu og góðu konu. Í mínum
huga var Guðlaug einstaklega dug-
leg kona. Kynni okkar voru náin og
afar ánægjurík og bar aldrei skugga
á. Margar á ég minningar bæði í leik
og starfi. En minningarnar um hana
er best að geyma í hjartanu og reyna
að læra af hennar góðu verkum og
vinsemd.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem.)
Hvíl í friði.
Steinunn.
Í dag kveðjum við elskulegu
ömmu okkar, Guðlaugu Sæmunds-
dóttur.
Amma hefur alltaf verið stór hluti
af lífi okkar enda var fjölskyldan
henni mikilvæg og hún hélt ávallt
verndarhendi yfir henni. Hún var
einstaklega umhyggjusöm og góð
amma.
Amma ólst upp undir Eyjafjöllum
á bænum Stóru-Mörk. Hún sagði
okkur oft skemmtilegar sögur úr
sveitinni og voru þær í miklu uppá-
haldi þegar hún róaði okkur fyrir
svefninn í okkar ótal mörgu nætur-
gistingum hjá ömmu og afa. Sögur
eins og þegar boli slapp laus á plan-
inu og amma þurfti að flýja upp á
hlöðuþakið undan æstu nautinu. Síð-
ustu árin voru skemmtileg að því
leyti að fleiri sögur komu í ljós. Fyr-
ir rúmu ári voru amma og afi hjá
okkur á jólunum. Talið barst að skíð-
um og við spurðum ömmu hvort hún
hefði prófað skíði. Já, það hélt hún,
þau renndu sér oft niður brekkurnar
í kringum bæinn á tunnustöfum!
Stóra-Mörk átti alltaf sérstakan stað
í hjarta hennar og þar höfum við
stórfjölskyldan átt ótal skemmtileg-
ar stundir saman, m.a. á ættarmót-
um.
Við eigum margar minningar um
ömmu sem eru ómetanlegar. Þegar
við komum heim til hennar þá gekk
maður inn í annan heim. Hún hafði
tekið allt það besta úr sveitinni með
sér til borgarinnar. Heimili ömmu
og afa stóð alltaf öllum opið, þar var
alltaf gott að vera og alltaf voru
kræsingar á borðum. Ef hún vissi af
okkur á leiðinni þá biðu okkar rjúk-
andi gómsætar pönnukökur, amma
gerði bestu pönnukökurnar. Hjá
ömmu saumuðum við saman slátur-
keppi, spiluðum, möluðum kaffi-
baunir, gáfum fuglunum, tókum upp
kartöflur; hvað það var gaman þegar
skrýtnu óreglulegu kartöflurnar
komu upp. Við lékum okkur með
gamlar tölur, fórum með ömmu í
berjamó og aldrei var maður ríkari
en þegar maður lék sér með gömlu
krónurnar hennar ömmu!
Ef amma var ekki með okkur var
hún prjónandi eða raulandi í eldhús-
inu við gömlu Gufuna. Amma var
mikil prjóna- og saumakona, hún
gerði allt vel og af mikilli vandvirkni
Guðlaug
Sæmundsdóttir
✝ Guðlaug Sæ-mundsdóttir
fæddist í Stóru-Mörk í
Vestur-Eyja-
fjallahreppi 6. nóv-
ember 1921. Hún lést
á Vífilsstöðum að-
faranótt föstudagsins
30. janúar síðastlið-
ins.
Útför Guðlaugar
var gerð frá Selja-
kirkju 9. febrúar sl.
og það liggja ótal
meistaraverk eftir
hana.
Það var alltaf nota-
legt að sitja við eld-
húsborðið hjá ömmu
og afa, drekka kaffi og
spjalla við ömmu. Það
var alltaf fínt hjá
henni og hlutirnir í röð
og reglu. Amma hugs-
aði einstaklega vel um
afa og undir lokin voru
hennar mestu áhyggj-
ur af því hvernig afi
hefði það.
Það er gott að amma fékk loks
hvíld eftir erfið veikindi, en hennar
er sárt saknað. Amma sagði alltaf að
englarnir svifu yfir okkur og pöss-
uðu okkur þegar við svæfum. Það er
gott að vita til þess að amma vakir
yfir okkur núna.
Takk fyrir allt, elsku amma.
Björk, Hlynur, Þórarinn
og Sigrún Dís.
Elsku amma, við höfum verið
förunautar en nú skilur leiðir að
sinni. Til þín var alltaf gott að koma
og var alltaf tilhlökkunarefni þegar
farið var til Reykjavíkur í heimsókn
með mömmu og pabba. Það var sér-
staklega gott að eiga þess kost að
búa hjá ykkur hjónum þegar leiðin lá
í skóla í Reykjavík. Nokkra hluti
lærði ég af þér á meðan ég bjó hjá
ykkur hjónum í Steinaselinu. Þú
kenndir mér að strauja með þeim
orðum að það þýddi ekkert annað en
að ég kynni það, ég gæti ekki verið
alveg ósjálfbjarga. Annað sem ég
lærði var hvernig hægt er að rækta
samband hjóna eins og þið gerðuð.
Mér fannst það aðdáunarvert hve
þið hjónin genguð í takt og voruð
góð hvort við annað. Þetta gekk
jafnvel svo langt að þið hrutuð alltaf
á sama tíma fyrir framan sjónvarpið.
Einn þáttur hélt ykkur samt alltaf
vakandi en það var Matlock, þá
horfðuð þið bæði á með athygli. Í
hverri viku fóruð þið síðan að dansa í
Mjóddinni eða í Glæsibæ. Þegar ég
kláraði skólann selduð þið Steinasel-
ið og fluttuð á Skúlagötuna. Þangað
vandi ég komur mínar og fór
snemma að koma með konuna mína,
hana Guðrúnu, með mér. Þú tókst
henni strax og heillaðir með þinni
góðu og rólegu nærveru. Þið gátuð
alltaf talað saman um tíma þinn á
Selfossi og jafnvel um nýjustu
strauma í barnauppeldi, brjóstagjöf
og fleiri málefni sem brenna á ung-
um mæðrum. Síðan fjölgaði í hópn-
um okkar og við komum með dreng-
ina okkar í heimsókn, fyrst einn, svo
tvo og að lokum þrjá. Alltaf voru þá
dregin fram leikföng og kaffi og með
því. Drengirnir okkar þekktu leiðina
til ykkar. Þegar komið var á Sæ-
brautina á sunnudagsmorgnum
vissu þeir hvert við vorum að fara.
Þeim fannst alltaf jafn skemmtilegt
að koma til ykkar og þeir sakna þín
sárt.
Elsku amma mín, ég þakka þér
allar stundirnar.
Guðni Þór Gunnarsson.
Elsku amma okkar.
Við systurnar munum ávallt verða
þakklátar fyrir það hvað þú varst
góð við okkur, eins og þú varst við öll
barnabörnin þín. Við vitum að þú
varst svo stolt af börnunum þínum
og barnabörnum og vildir alltaf allt
fyrir fjölskylduna gera.
Fríður var svo heppin þegar hún
var lítil að fá að vera í pössun hjá
þér. Henni fannst svo gott að vera
hjá þér að hún fékk að hætta í leik-
skólanum til að vera hjá þér allan
daginn. Þú kenndir okkur að prjóna
og sauma og við vonum að okkur
takist einn daginn að verða jafndug-
legar í höndunum og þú. Þú varst
líka svo dugleg í eldhúsinu og það
var best þegar þú bakaðir kleinur og
pönnukökur, þú gerðir bestu pönnu-
kökur í heimi. Það var svo skemmti-
legt að vera hjá þér og þú varst alltaf
glöð og syngjandi, við munum aldrei
eftir að hafa séð þig í vondu skapi.
Vonandi munum við einn daginn
eiga barnabörn til að vera eins góðar
við og þú varst við okkur.
Við fórum oft saman í göngutúra
og berjamó enda leið þér svo vel úti í
náttúrunni.
Það var svo gaman að vera á ætt-
armótum með þér amma, þú kunnir
svo vel við þig í sveitinni undir Eyja-
fjöllum. Okkur finnst þetta ljóð svo
fallegt og minnir okkur á þig og
Stóru-Mörk þar sem þú ólst upp:
En fjarri er nú söngur þinn, sólskríkjan
mín,
og sumur þíns vinar hin fegurstu liðin.
Hann langar svo oft heim á Þórsmörk til
þín,
hann þráir svo ljóðin og vornæturfriðinn, –
hann harmar í skógunum hrjósturlönd sín,
hann hlustar sem gestur á náttgalakliðinn.
(Þorsteinn Erlingsson.)
Nú færðu að hvílast, amma okkar,
síðustu mánuði gerðu veikindi líf þitt
erfitt og þú varst ósátt við að geta
ekki hugsað um afa. En þú þarft
ekki að hafa áhyggjur af honum, við
pössum hann. Við munum ávallt
minnast þín eins og þú varst alltaf,
svo glöð og sæl.
Þínar,
Fríður, Katrín Alma
og Ragnheiður.
Elsku amma var alltaf í góðu
skapi, svo blíð, góð og hláturmild.
Hjá henni var svo notalegt að vera,
aldrei neitt stress, aldrei nein leið-
indi. Alltaf var maður velkominn og
amma vildi alltaf allt fyrir mann
gera. Ég man eftir mér lítilli í pöss-
un hjá ömmu. Það var svo gaman.
Við amma fórum saman hitt og
þetta, í búðina til dæmis að versla í
matinn og alltaf keypti hún ís svo ég
gæti fengið mér eftir hádegismatinn.
Það er yndislegt að hafa átt svona
ömmu og fengið að stússast með
henni í rólegheitum í hinum ýmsu
verkum. Ég er henni svo þakklát.
Ég á eingöngu fallegar og góðar
minningar um ömmu og okkar tíma
saman. Fyrir það er ég líka þakklát.
Elsku amma okkar. Það er erfitt
að velja orð til að lýsa þér, orð sem
vega nógu þungt án þess að láta mik-
ið yfir sér. Þannig varst þú, sinntir
heimili, eiginmanni, börnum, barna-
börnum, barnabarnabörnum og öll-
um sem stóðu þér nærri af einstakri
alúð. Einstök – það lýsir þér vel, því
þú stóðst iðulega ein við öll verk og
bægðir oft frá þér hjálp og ég minn-
ist þess ekki að þú hafir nokkurn
tímann óskað eftir henni. Æsku-
minningarnar eru margar og góðar
frá því að fjölskyldan hittist þar sem
þú stóðst vaktina, iðulega í eldhús-
inu, og leiddir niðjahópinn á þinn yf-
irvegaða hátt. Það er margt sem við
unga fólkið gætum lært af þér. Iðju-
semi án áreynslu, þrautseigja án
gremju, gjafmildi án óskar um end-
urgjöf, en umfram allt hæfileikinn til
að tjá væntumþykju á óumdeilanleg-
an hátt með gjörðum þínum. Hjá þér
var allt á borði fremur en í orði. Von-
andi getum við þroskast og líkst þér
með tímanum, það væri sannarlega
ekki leiðum að líkjast.
Elsku amma, megir þú hvíla í
friði. Við söknum þín. Takk fyrir allt.
Ebba Guðný og Jóhannes Þór.
Með fátækum orðum þér vil ég tjá,
söknuð og þakklæti ættfólki frá.
Við æ munum eiga minningu um þig,
Drottinn hann veiti þér eilífan frið.
Aldrei ég heyrði þig tala illt orð,
skilning og ást þú æ barst á borð.
Þú sofnaðir síðust, fyrst fórst á stjá,
þú varst okkar skjól, ef bjátaði á.
Þitt líf var að fæða og ala upp börn,
já, elsku amma, við syrgjum þig mörg.
Þín laun voru lítil, en sterk var þín trú,
því biðjum við Guð að launa þér nú.
(Guðmundur Guðmundsson.)
Elsku amma, takk fyrir sam-
veruna, pönnsurnar og vettlingana
sem þú hefur gert fyrir okkur í
gegnum árin. Við munum minnast
þín með bros á vör, en söknuð í
hjarta.
Guðrún Ósk, Guðlaug Ýr og
Eva Dögg.