Saga - 2003, Blaðsíða 29

AÐFERÐ í UPPNÁMI
27
eðli íslenzks bændasamfélags og þá þætti, sem mótuðu þróun
atvinnuvega landsmanna fyrr á tíð, hins vegar umræðu um
þjóðernisvitund Islendinga fyrr og síðar.24
Ingi sér ekki ástæðu til að fara frekar út í þessa sálma.
Trúlega hafa ábendingar eða óskir ritstjóra um hvernig helst ætti
að fjalla um efnið ráðið miklu um endanlega gerð ritgerðanna.25
Inga, eins og öðrum höfundum tímaritsins, hefur því verið ætlað
að gefa yfirlit yfir stöðu greinarinnar og hann tekur þann kostinn
að lýsa ytri umgjörð hennar eins og dæmin að framan sýna. Ef
hann hefði kosið að gera nánari grein fyrir hinum „fjörugu skoð-
anaskiptum" innan fagsins þá hefði hann tæplega komist hjá að
gefa lesendum aðra mynd af þróun þess. Sú hefði örugglega
einnig orðið raunin ef leitað hefði verið eftir samanburði við hug-
myndafræðilega framvindu sagnfræðinnar erlendis. Eg er ekki
sannfærður um að sá samanburður hefði verið íslenskri sagnfræði
hliðhollur.
Það er reyndar einkenni langflestra greinanna í aldamótaheftinu
að erlendar sagnfræðirannsóknir koma þar lítið við sögu, svo
furðulega sem það kann nú að hljóma. Ef Ingi hefði gert sér far um
að draga fram „innri samsetningu" sagnfræðinnar hefði yfirlitið
ekki aðeins litið öðruvísi út, heldur hefði það trúlega samanstaðið
af sundurlausum birtingarmyndum vanbúinnar fræðigreinar sem
lengst af öldinni skorti vettvang fyrir rannsóknir og fleira mennt-
að fólk til þátttöku í fræðilegri samræðu. Varla hefði náðst að
skapa heild úr ringulreiðinni í slíkri umfjöllun.
Atakalaus upptalning Inga Sigurðssonar í kafla sem hann nefn-
ir „Tímabilið frá um 1920 til um 1970" virðist til dæmis vera í
hrópandi ósamræmi við nýlega frásögn Einars Laxness sagnfræð-
ings og fyrrverandi forseta Sögufélags af sama tímabili.26
SjálfsævisögukafU Einars birtist í bók sem gefin var út til heiðurs
Haraldi Bessasyni norrænufræðingi og fjallaði um skólagöngu og
nám þeirra félaga í Háskóla Islands. Einar gefur tóninn strax í
upphafi með þessum orðum: „Það var skrýtið þetta svokallaða
„norrænunám" í Háskóla Islands á sinni tíð, og torvelt að finna á
því haus eða sporð fyrir margan manninn fyrir hartnær hálfri
24 Sama rit, bls. 25.
25 Sjá til dæmis umræðu á eftirfarandi stað: „Formáli", bls. 7-8.
26 Ingi Sigurðsson, „Þróun íslenzkrar sagnfræði frá miðöldum til samtímans",
bls. 19-21.