Ný saga - 01.01.1995, Blaðsíða 8

Ný saga - 01.01.1995, Blaðsíða 8
Guðni Thorlacius Jóhannesson 1946 benti Kolbeinn Högnason, bóndi í Kollafirði, svo á að síld hlyti að vera gengin í fjörðinn vegna þess að óvenju mikið fuglager væri á honum.1" Hinn 13. desember fór Ingvar Pálmason með Jóhannesi Guðjónssyni, skip- stjóra á vélbátnum íslendingi RE, til að at- huga með síld á Sundunum við Reykjavík og í Kollafirði hinum minni, en hann markast af Brimnesi að norðan og Álfsnesi að sunnan. Annars markast Kollafjörður af Kjalarnesi og Seltjarnarnesi. Og þeir Ingvar og Jóhannes fóru ekki erindisleysu: Við leituðum á Sundunum og þegar við komum inn á Kollafjörð var þar veggur af stórhveli, þvert yfir fjörðinn. En fyrir innan hvalavöðuna var ógrynni af sfld. Við létum bátinn skríða hægt inn fjörðinn, settum svo á fulla ferð og við það þaut sfldin um allan fjörðinn, eins og sjórok væri. Lögð voru átta stórriðin sfldarnet og þegar farið var að vitja þeirra morguninn eftir voru allar baujur sokknar utan ein sem maraði í kafi. Aðeins náðust upp slitrur af þremur net- um, hitt slitnaði undan þunga sfldarinnar. Næstu daga lagði íslendingur önnur net, dró þau upp jafnóðum og fékk daglega 60-90 tunnur. Þegar þetta fréttist ýttu aðrir útgerð- armenn bátum sínum úr vör. Alls voru 18 bát- ar á þessum veiðum í lok ársins." Fyrsta kast- ið var sfldin seld til frystingar, til beitu og lítið eitt til söltunar en strax bar á því að erfitt væri að selja aflann. Hinn 19. desember samþykkti bæjarstjórn Reykjavíkur samhljóða að leggja áherslu á það við stjórnvöld að leiða yrði leit- að til að hagnýta sfldina.12 Þess virtist greinilega þörf því daginn eftir reyndi Einar Sigurðsson, skipstjóri á Aðal- björginni frá Reykjavík, að veiða sfld með botnvörpu í Kollafirði og gekk vel, enda vatn grunnt og botn góður; í einum drætti fengust 70 tunnur. Tveimur dögum síðar fór Ingvar Pálmason einnig á botnvörpuveiðar. Að öllu jöfnu var það veiðarfæri bannað í landhelg- inni, en Einar, Ingvar og nokkrir aðrir fengu leyfi dómsmálaráðuneytis til veiðanna. Á að- fangadag aflaði Einar svo vel að botnvarpan sprakk, en þegar komið var til Reykjavíkur með það af sildinni, sem náðist um borð, vildi hins vegar enginn kaupa hana. Hann neyddist til að sigla út á ytri höfnina og fleygja sfldinni fyrir borð.13 Veiðar með botnvörpu voru svo bannaðar aftur. Flestir sjómenn höfðu illan bifur á þeim, sögðu að afli annarra hefði minnkað vegna þess að við þær hefði sjór orð- ið gruggugri.14 í ársbyrjun 1947 var sfldveiðum nær alger- lega hætt í Kollafirði vegna þess að engin tök virtust á að vinna aflann. Sfldarútvegsnefnd hafði tekist að selja saltsíldarfarm til Svíþjóð- ar (1.500 tunnur að sögn Alþýðublaðsins en 1.800 að sögn Tímans), en norska vetrarsfldin var að koma á markaði og því litlar líkur á að það tækist að selja meira. Þá virtist næg beita vera til í landinu.15 Hinn 5. janúar 1947 héldu Síldarútvegs- nefnd og Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna fund með eigendum hraðfrystihúsa, sfldar- saltendum og sfldarútvegsmönnum. Á þeim fundi var stungið upp á að flytja sfldina til bræðslu norður á Siglufirði. Nefnd var skipuð og hún ákvað að beina málinu til Sfldarverk- smiðja ríkisins (SR) og atvinnumálaráðuneyt- isins. Tveimur dögum síðar fengu SR heimild atvinnumálaráðherra, Áka Jakobssonar, til að kaupa sfld í Reykjavík á 30 krónur síldar- málið (eitt mál er 150 lítrar eða u.þ.b. 135 kg) að því tilskildu að nægilega mörg skip fengjust til flutninganna norður fyrir 15 krón- ur á mál. Ef flutningsgjaldið yrði hærra lækk- aði verðið á síldinni sem því næmi.lf’ Þegar heimild ráðherra var fengin reyndi stjórn SR að semja við Landssamband ís- lenskra útvegsmanna, LÍÚ, um flutninga á bræðslusíld norður en það tókst ekki.17 Síldina varð hins vegar að flytja norður til að lands- menn gætu gert sér mat úr henni. Verksmiðj- ur syðra voru fáar og smáar og réðu ekki við að vinna svo mikinn afla sem útlit var fyrir að gæti fengist. Landssambandið sat fast við sinn keip og lausnin varð sú að SR réðu tvo menn, Haf- stein Bergþórsson skipstjóra og Jón L. Þórð- arson, útgerðarmann og stjórnarmann verk- smiðjanna, til að kaupa sfld syðra og annast flutningana norður. Gengið var frá samkomu- laginu 9. janúar. Síðar var því lítillega breytt þannig að þeir fengu í sinn hlut 2% af kaup- verði fyrstu 30.000 málanna, svo l'/2% af því sem aflaðist til febrúarloka og loks 1% eftir það. Þeim var heimilt að fá skip til flutning- 6
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Ný saga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ný saga
https://timarit.is/publication/806

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.