Ný saga - 01.01.1997, Qupperneq 21

Laugameshverfi verður til
Þótt taliö sé nokkuð víst, að Ingólfur Arn-
arson hafi nefnt bæ sinn eftir reyknum úr
laugum þeim sem Laugalækur féll úr eru
hvergi til heimildir um að þær hafi verið nýtt-
ar á nokkurn hátt fyrr en um miðja 18. öld. Þó
má telja mjög líklegt, að fornmenn hafi geng-
ið til laugar þar eins og heimildir eru til um að
þeir hafi gert víða annarsstaðar á landinu.
Eggert Ólafsson og Bjarni Pálsson könnuðu
laugarnar árið 1755 og segja í Ferðabók sinni
frá allstórri og djúpri baðlaug þar sem fólk
gekk til laugar, ekki síst farmenn úr Hólmin-
um og starfsfólk Innréttinganna, en einnig
fólk af bæjunum í kring. Fjórum áratugum
síðar kom Sveinn Pálsson að laugunum og
segir að þær hafi verið notaðar til línþvotta,
og nokkru neðar hafi lækurinn breitt úr sér og
vatnið verið hæfilega heitt til baða. Það hefur
Mynd 3. Pessi mynd af Laugarnesbænum var
tekin um miðjan áttunda áratuginn. Þá bjuggu
þar Sigurður Ólafsson hestamaður og söngvari
og fjölskylda hans. A þessum bæjarhóli hafa
staðið hús frá því skömmu eflir landnám og á
honum sunnanverðum stóð kirkja í ein fimm-
hundruð ár.
verið mjög nærri þeim stað þar sem gömlu
sundlaugarnar stóðu, og eitthvað mun hafa
verið um að fólk færi þar í bað sér til skemmt-
unar.
Árið 1824 lét Norðlendingurinn Jón
Kærnested gera fyrirhleðslu á þessum stað
svo þar myndaðist dálítið lón og rak sund-
skóla það sumar. Eftir það liðu 60 ár þar til
annar Norðlendingur, Björn Blöndal, hóf
sundkennslu í Laugamýri. Björn Jónsson, rit-
stjóri ísafoldar og síðar ráðherra, studdi
Blöndal og saman tókst þeim að koma upp
dálítilli torfsundlaug og kveikja áhuga fólks á
að læra sund. Björn Blöndal fórst í fiskiróðri
fáeinum árum síðar, en maður kemur í manns
stað. Björn ritstjóri fékk ungan bónda frá Ár-
hrauni á Skeiðum til að taka við sundkennsl-
unni. Það var Páll Erlingsson, bróðir Þor-
steins skálds. Honum má þakka það mest
allra manna að smám saman breiddist út
meðal fólks í Reykjavík og nágrenni áhugi á
sundíþróttinni, og árið 1910 var loks risin
myndarleg sundlaug, hlaðin úr steinlímdu
grjóti, með heitu vatni sem leitt var í pípum
innan úr Þvottalaugum. Sú sundlaug er að
grunni til hin sama og sést á myndinni og var
notuð fram til um 1970.

19