Birtingur - 01.01.1959, Qupperneq 73

Birtingur - 01.01.1959, Qupperneq 73
sé alltaf annaðhvort of seint eða of snemmt, of mikil reynsla eða of lítil. Það er alltaf eitthvað í veginum. Þetta getur ekki haft neina þýðingu. Eftir stundarþögn sagði hann: Leist þér á það? — Nei, ég hata allt, sem er sorglegt. Ég hata þögnina og svarta litinn. Það hæfir þeim dauðu. — Ég ætla að hætta að drekka, Agnieska, sagði Grzegorz. — Raunveru- lega þykir mér skrambi vænt um þig, Agnieska. Ég vildi bara að þú værir svolítið öðruvísi. Þau stönsuðu. Það rofaði til, himinninn var líkt og óhreinn af skýja- flákunum. Morgunskíman hékk á blautum þökunum. Leigubílstjórarnir geispuðu, fyrstu mjólkurbilarnir komu akandi; neðar í götunni fór maður og bölvaði hástöfum. — Mér þykir líka vænt um þig, sagði Agnieska. — Þú veist sjálfur hvað mér þykir vænt um þig. IV Laufið var þétt og byrgði himininn. Þau lágu á bakið og sáu ekki annað en grænkuna hátt yfir sér; þau sáu heldur ekki söngfuglana. Það var beisk lykt úr troðnu grasinu, og golan bar til þeirra angan af viði og fyrsta lynginu. öðru hvoru skaust íkorni utan úr skóginum; hann leit forvitinn á þau kórallitum augum og þaut svo með óskiljanlegum hraða upp trjástofnana. — Þetta er það eina, sem ég man eftir frá bernsku minni, sagði Pietrek. — íkorninn? — Já. Við höfðum einu sinni íkorna heima. Mér var gefinn hann þegar ég var tíu ára. — Hvað kallaðirðu hann? — Joasia. Hann var yfirleitt gæfur. Hann svaf hjá mér og fylgdi mér eins og hundur, og við matborðið stakk hann litla trýninu ofan í diskinn minn. — Og hvað varð um hann? spurði Agnieska. — Joasia dó. Það er þannig með íkorna, að ef þeir fá ekki hnetur halda tennurnar áfram að vaxa. Einn góðan veðurdag gat hann ekki lengur opnað kjaftinn, og það var ekkert við því að gera. — Hvers vegna gáfuð þið honum þá ekki hnetur? — Þetta var á hernámsárunum. Brauð með sultutaui var helsta fæðan. Eftir því sem ég best veit var sultan þá búin til úr rófum. — Er þetta virkilega allt? — Allt hvað? — Allt sem þú manst? Þessi íkorni? — Er það kanske ekki nóg? Því ætti maður að muna eftir öllu? Birtingur 71
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Birtingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.