Freyr - 01.04.2003, Síða 9

hvem dag. Þannig getur fólk val-
ið sér ákveðinn dag. Flest er þetta
fólk, sem þekkir eitthvað til fjár-
mennsku, en aðalatriðið er að það
sé duglegt og samviskusamt. Best
er að fá fólk sem leggur sjálft til
eigin hesta.
Hvenœr eruð þið laus við féð á
vorin?
Það fer eftir árferði. Við emm
hér í rúmlega 100 m hæð yfir sjó
þannig að það vorar seinna en við
sjóinn, einkum þegar það eru
miklir snjóavetur. Við losnum
annars ekki við féð út af túnunum
fyrr en þetta 10. - 20. júní og höf-
um frekar verið að seinka því
vegna þess að þó að þetta taki sinn
toll af sprettunni þá skilar það sér
vel í vexti lambanna.
Tap áféá afrétti?
Það er þónokkurt vandamál hér
og sjálfsagt ýmsar orsakir íyrir
því. Það er alltaf eitthvað ekið á
fé og svo em töluverð óútskýrð
vanhöld, sem gætu m.a. verið af
völdum tófu. Grenjavinnsla hefur
þó verið þokkaleg hér innansveit-
ar en sums staðar í kring er lítil
grenjavinnsla og þá rennur tófan á
milli svæða.
Afkoma af sauðjjárrækt?
Við emm nýbyrjuð í þessum bú-
skap og það er auðvitað erfitt að
kljúfa það að kaupa fjárbú núna.
Við höfum hins vegar mikinn
áhuga á þessu og ákváðum að ráð-
ast í þetta. Það er þó ljóst að vinna
utan bús er nauðsynleg með þessu
til að komast af.
Eruð þið þá með 600 kinda fjár-
bú sem hlutastarf?
Eins og þetta er hjá okkur, með
þá tækni sem við emm með, þá er
það ekki full vinna fyrir okkur
bæði allt árið að vera með 600
kindur.
Olöf Björg: Eg næ vel að að

Margt þarf að færa til bókar i fjárhúsunum. Hér hefur verið komið fyrir „skrif-
borðum“ á jötubandinu.
hirða féð ein dagsdaglega á vet-
uma, ásamt tveimur litlum vinnu-
mönnum sem við eigum. Svo höf-
um við nóg að gera flestar helgar í
ýmiss konar vinnu kringum búið,
og eins á sumrin en þá er Jói í fríi
úr sinni vinnu á RALA að meira
eða minna leyti
Það hefur þyngst og þrengst á
kjötmarkaðnum og útjlutnings-
skyldan aukin.
Jóhannes: Ég hef þá skoðun að
ef sauðfjárræktin á áfram að vera
burðarás í sveitum þá verðum við
að einbeita okkur að útflutningn-
um og ekki líta á hann sem lausn
á vandamáli heldur sem verkefni
til að ná árangri í, rétt eins og út-
flutning á físki. I útflutningnum er
það gmndvallaratriði að menn séu
ekki að skemma hver fyrir öðrum
með undirboðum en á því hefur
borið.
Sveinbjörn hefur „tamið“ bæði ær og hrúta sem leyfa honum að koma á
bak.
Freyr 3/2003 - 9 |