Freyr - 01.04.2003, Page 27

bróðir Dals, Klængur 97-839, á
talsvert á annan tug sona í rann-
sóknum. Þessir hrútar eru yfirleitt
að sýna fremur góðar niðurstöður
og þeir eru sterkari úr skoðun lif-
andi lamba en úr kjötmatshluta
rannsóknarinnar, en sumir þeirra
hafa verið að skila fúll feitum
lömbum. Stúfur 97-854 á rúman
tug sona í rannsóknunum, all-
marga að vísu norður á Ströndum
tilkomna við notkun hans þar áður
en hann kom á stöð. Þessum hrút-
um mörgum er það sammerkt að
vera öflugir lambafeður, þeir fá
rúmlega 105 að meðaltali úr kjöt-
matsþætti rannsókna en eru um
meðaltal við mat lifandi lamba.
Vafalítið verður horft á einhverja
af bestu sonum hans sem mögu-
lega arftaka föðurs síns á stöð.
Hörvi 99-856 á talsverðan hóp af
veturgömlum sonum í rannsókn.
Sumir þessara hrúta sýna stórgóð-
ar niðurstöður úr kjötmati slátur-
lamba undan þeim og er meðaltal
108 úr þeim þætti rannsóknar.
Aftur á móti kemur fram, eins og
vel er þekkt hjá afkvæmum Hörva
sjálfs, að bakvöðvi er ekki sérlega
þykkur og meðaltal þessara hrúta
úr rannsóknunum gagnvart mati á
lifandi lömbum er aðeins 93.
Hyrndu hrútarnir
Hymdu hrútamir eru miklu
fleiri í rannsóknunum og sumir
hyrndu stöðvarhrútamir eiga
feikilega marga syni í rannsókn-
um. I þeim hópi má greina tvær
mjög miklar ættarlínur, sem ann-
ars vegar em afkomendur Búts
93-982 og hins vegar afkomendur
Garps 92-808.
Sonum Búts, sem er í notkun,
fer hratt fækkandi og aðeins um
tugur þeirra er í rannsókn haustið
2002. Niðurstöður fyrir þennan
hrútahóp em slakar. Þeir fá aðeins
92 úr kjötmatsþætti rannsóknar og
91 úr mati lifandi lamba að með-
altali. Þessir hrútar hafa ætíð ver-
ið ögn breytilegir, margir að gefa
mjög góða gerð, en of margir skila
fúll feitum sláturlömbum þannig
að þær áherslubreytingar, sem
gerðar vom, em þessum hrútum í
óhag. Bjálfi 95-802 er elstur sona
hans sem verið hafa á stöðvunum.
Hann á nokkuð á Ijóróa tug sona í
rannsóknum haustið 2002. Þessir
hrútar em ákaflega breytilegir og
of margir þeirra að sýna fremur
slaka niðurstöðu. Þessa hrúta er
að finna um allt land en hlutfalls-
lega margir sona hans vom í rann-
sóknum í Austur-Skaftafellssýslu
þar sem niðurstöður fyrir þá vom
fremur slakar. Að meðaltali fær
þessi bræðrahópur í heild 96 í ein-
kunn úr kjötmatsþætti rannsókn-
anna, en 97 við mat lifandi lamba.
Bestu Bútssynimir em hins vegar
þrælöflugar kynbótakindur vegna
þess að þar em hrútar sem sam-
eina vel mikla kosti í góðri gerð
og lítilli fitu, auk þess sem margir
þeirra skila mjög vænum slátur-
lömbum. Reynsla bendir einnig til
að dætur Bjálfa séu miklar mjólk-
urær, þannig að í bestu afkomend-
um hans eru sameinaðir feikilega
miklir kostir. Annar Bútssonur,
sem á mikinn fjölda afkomenda,
er Askur 97-835. Hann á vel á
annan tug sona í rannsókn. Margt
af þessum sonum hans er að skila
feikilega góðri gerð í sláturlömb-
um, en afkvæmi sumra þeirra em
til vansa feit. Þannig fá þessi hrút-
ar aðeins 92 að meðaltali úr kjöt-
matsþætti rannsóknar en em um
meðaltal við mat á lifandi lömb-
um. Þriðji Bútssonurinn, sem hef-
ur þegar skilið eftir sig talsvert
stóran hrútahóp, er Flotti 98-850,
en synir hans em rúmur tugur.
Þessir hrútar bregðast vonum í
kjötmatsþætti rannsóknanna og
ekki koma fram neinir afgerandi
toppar á meðal sona hans þar.
Niðurstöður fyrir þennan hrúta-
hóp úr skoðun lifandi lamba er
hins vegar vel á meðaltali.
Garpur 92-808 fékk á sínum
tíma umtalsvert minni notkun sem
stöðvarhrútur en Bútur og skildi
þess vegna eftir sig færri syni.
Synir Garps hafa hins vegar löngu
sannað ágæti sitt sem einstaklega
öflugir feður sláturlamba og það
gera áfram þeir fáu fullorðnu syn-
ir hans sem enn komu fram í rann-
sóknum haustið 2002, þó að yfir-
burðir þeirra séu ekki lengur jafn
algerir og fyrir örfáum ámm, öðr-
um þræði vegna mikillar sam-
keppni frá öðmm hrútum af þess-
um sama ættmeiði. Prúður 94-834
er sá Garpsonanna sem á flesta
syni í rannsóknum haustið 2002
eða um fimm tugi. Þessir hrútar
em að sjálfsögðu að gefa talsvert
breytilega niðurstöðu en í heild
mjög góða þar sem þeir fá að
meðaltali 106 úr kjötmatsþætti
rannsóknar. Gerð er yfirleitt mjög
góð hjá þessum sláturlömbum, en
breidd er talsverð varðandi fitu-
söfnun þó að mjög margir af þess-
um hrútum séu að skila vemlega
hagstæðu fitumati. I ómmæling-
um em niðurstöður miklu breyti-
legri og þar liggja afkvæmi þess-
ara hrúta aðeins rétt um meðallag.
Syni Prúðs er þegar að finna á
stöð og þeim fer áreiðanlega eitt-
hvað fjölgandi á allra næstu ámm.
Lækur 97-843 kom samtímis Prúð
til notkunar á stöð, en til þessa
tíma er stærstan hluta sona hans
að finna á Suðurlandi þar sem um-
fang rannsókna er miklu minna en
á þeim svæðum, þar sem afkvæmi
Prúðssona var að finna, þannig að
aðeins um tveir tugir Lækjarsona
vom í rannsóknunum. Niðurstöð-
ur fyrir þennan bræðrahóp em
hins vegar með ólíkindum. Ur
kjötmatsþætti rannsókna fá þeir
að meðaltali 118 í einkunn og 112
við skoðun lifandi lamba. Margir
af þessum hrútum virðast ná að
sameina í slámrlömbum ótrúlega
kosti bæði um góða gerð en um
leið mjög litla fitusöfnun. Vafalít-
Freyr 3/2003 - 27 |