Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Side 38

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Side 38
18 TIMARIT bJÓDR/EKNISFÉLAGS ISLENDINGA á skömmum tíma, livernig sem lilúð var aS þeim. Eg átti auðvit- að að stinga upp moldina með rót- unum, til þess að koma þeim lieil- um á liúfi í nýja jarðvéginn. Sömu varúðar finst mér að gæta þurfi, þegar liópar manna flytjast úr einu landi í annað. Sálarlíf þeirra er rótfest í þjóðmenning ættlandsins, og eittlivað af þeim jarðvegi þurfa þeir að fl'ytja með sér, til þess að fínar rætur hagg- ist ekki. Annars er hæt't við því, að þeir dafni ekki í nýja jarðveg- inum; að þeir verði þar ófrjósöm og visin tré, á andlegum skilningi talað — þurrir og harðir gróða- fauskar, þegar hezt lætur. Eiiílivers konar íhald er lífs- nauðsynlegt öllu því, sem gott er og dýnnætt í mannssálinni. Þú getur ekki látið eignir andans ganga hrossakaupum. Tii eigna þeirra telst það, sem kalla mætti þjóðarreynslu; það er lífsspeki sérkennileg, sem hver þjóð liefir með eigin kröftum unnið úr eig- in lífskjörum sínum. ÞaÖ er afar- ervitt að varpa þeini arfi frá sér, og taka sér annan, sem svo verði manni jafn-mikils virði. Ást og trygð eru með sama markinu hrendar: þær eru vanafastar og heimilisræknar. Rekir þú þær á flæking, þá deyja þær. Eins er um hugsjónir og menninigar-sér- kenni. Þú getur ekki svift þeim eignum til, né liaft þær í skifta-bralli, þér að sikaðlausu. Þessum sannleika gleyma jafnan óþreyjufullir byltingamenn; gæta þess ekki, að sannar framfarir eru fólgnar í þroska, en ekki svifting- um og umróti. Það er því auðsætt, að of skjót- ar þjóðernis-sviftingar eru skaði þessu landi, fremur en ábati. Ef vér vörpum frá oss ást vorri til Is- lands og Islendinga, þá gengur oss ver á eftir að elska nokkurt land, nokkra þjóð, og verðum svo fyrir bragðið kaldlyndari gagnvart kjörlandinu. Ef vér megum ekki lilúa að frændrækninni, þá eru litl- ar líkur til þess, að vér verðum ástúðlegri við vandalausa. Ef vér eiguöi að afrækja þann andans auð, sem safnast hefir og geymst í vorum eigin ættum, þá verður býsna lítið andríkið, sem vér leggj- um fram til' uppbyggingar hér- lendu hugsanalífi. Hljótum, í einu orði sagt, að rýra manngildi vort með slíkri afneitun vors eigin betra manns, og verðum lakari Ameríkumenn fyrir bragðið, en ekki betri. Nú segir einhver, ef til vill, að eittlivað geti verið hæft í þessu, þegar um fullorðið fólk sé að ræða, fætt og uppalið heima á Islandi. Um börnin sé öðru máli að gegna. Þau sé fædd liér, vaxi upp í hér- lendum hugarheimi og mentist á skó'lum þessa lands. Líf þeirra sé rótfest hérmegin liafs frá byrjun og þurfi því enga næring úr ís- lenzkum jarðvegi. Ekki get eg fallist á þá skoðun. Eg held, að enginn kynflokkur geti skift al- gjörlega um andlegan jarðveg á æfitíð einnar kynslóðar eða jafn- vel tveggja. Það ástand er aldrei heilbrigt, þegar tvær lcynslóðir, sem um stundar sakir eiga sam- leið, geta hvorki lært að skilja né meta hvor aðra—þegar hinir eldri sjá ekkert got-t á kröfum og háttum
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.