Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1940, Síða 129

ÞINGTÍÐINDI
107
nú um 40 talsins. Eru íslendingar hér-
lendis með þessum heiðursviðurkenn-
ingum settir á bekk með löndum sínum
heima og mikill góðhugur sýndur af Is-
landsstjórn. Meta Vestur-lslendingar
vafalaust orðuveitingar þessar eins og
rök standa til. En eins og Thors al-
þingismaður benti á í formálsorðum
sínum að afhending heiðursmerkjanna,
þá var hér eigi aðeins verið að sæm?
einstaklinga, heldur Vestur-Islendinga í
heild sinni fyrir frammistöðu þeirra í
landi hér og verk þeirra í þágu Islands
og íslenskrar menningar.
Aðrir ágætir gestir frá íslandi heim-
sóttu oss á síðastliðnu sumri þar sem
voru þeir Vilhjálmur Þór, framkvæmd-
arstjóri Islandssýningarinnar, og Árni
G. Eylands, ráðunautur, ásamt frúm
þeirra. Fluttu þeir báðir prýðileg ávörp
á íslendingadeginum að Gimli; einnig
hélt Árni ráðunautur snjalla ræðu á Is-
lendingadeginum að Hnausum og las
UPP á báðum stöðum fagra kveðju til
Vestur-íslendinga í ljóðum. Áttu þau
hjónin hvorutveggja hinum bestu við-
tökum að fagna og voru kvödd með all-
fjölmennu og virðulegu samsæti hér í
Winnipeg, er Þjóðræknisfélagið stóð að,
°g Ásm. P. Jóhannsson stjórnaði í fjar-
veru forseta og vara-forseta. Allir hafa
framangreindir gestir frá Islandi borið
°ss hið besta söguna í ræðu og riti, en
ekki er það lítilsvert, að flytja þannig
bróðurorð milli Islendinga yfir hið
breiða haf.
Síðast en ekki síst skal þess getið, að
hér dvelur nú meðal vor ungur íslensk-
Ur efnismaður, Jóhannes stúdent Bjarna-
son frá Knarrarnesi, styrkþegi Canada-
síóðs, og stundar hann nám í vélaverk-
freeði við Manitoba-háskóla. Fáum vér
væntanlega, að sjá og heyra þennan
landa vorn hér á þinginu.
Heimsóknir konunglegra gesta
hegar það fréttist, að ríkiserfingi Is-
lands og Danmerkur og krónprinsessan
væru væntanleg til Minneapolis í apríl
h, þótti stjórnarnefnd Þjóðræknisfé-
fagsins fara vel á því, að þeim væru
fluttar fagnaðarkveðjur af hálfu félags-
ins og jafnframt frá Islendingum í landi
hér. Fól nefndin Gunnari B. Björnsson
að vera talsmaður félagsins við þetta
tækifæri; en vegna þess hve tími var
takmarkaður á móttökuhátíðinni, varð
það að ráði, að Valdimar Björnson
fléttaði kveðju félagsins inn í hið
snjalla ávarp sitt, er hann flutti þeim
rikiserfingjanum og krónprinsessunni.
Grettir ræðismaður Jóhannsson var
einnig á móttökuhátíðinni; flutti hann,
er hann kom heim aftur, íslendingum
kveðjur ríkiserfingjans og krónprinsess-
unnar.
Ekki átti félagið neinn opinberan þátt
i hátíðahöldunum við komu konungs-
hjónanna bresku til Winnipeg en það
lagði fram talsverða fjárupphæð til þess
að tryggja aldurhnignu fólki íslensku
sæti á hagkvæmum stað svo að það
gæti séð skrúðförina í sambandi við
komu konungshjónanna. Önnuðust þeir
S. W. Melsted og J. J. Bíldfell þessa til-
högun fyrir félagsins hönd, og er þess
getið hér með þakklæti.
Saga íslendinga í Vesturheimi
Eins og menn muna kom fram á síð-
asta þingi áskorun og tillaga undir-
skrifuð af allmörgum mönnum um það,
að Þjóðræknisfélagið beitti sér fyrir því,
að samin yrði og gefin út Saga Islend-
inga i Vesturheimi. Var tillaga þessi
samþykt og eftirfarandi níu manna
nefnd kosin til þess að hrinda málinu í
framkvæmd: séra Valdimar J. Eylands,
séra Jakob Jónsson, Soffonías Thorkels-
son, dr. Sig. Júl. Jóhannesson, dr. Rich-
ard Beck, Sveinn Pálmason, J. K. Jónas-
son, Einar P. Jónsson, ritstjóri, og séra
Rúnólfur Marteinsson. Tók nefndin
þegar til starfa og er séra Valdimar for-
maður hennar og dr. Sigurður ritari.
Var Þorsteinn Þ. Þorsteinsson, skáld og
rithöfundur, ráðinn til að rita söguna
og er hann þegar langt á veg kominn
með handritið að fyrsta bindi hennar.
I ritnefnd honum til aðstoðar voru kosn-
ir dr. B. J. Brandson, dr. Rögnvaldur
Pétursson og Hjálmar A. Bergman, lög-
fræðingur. I fjármálanefnd eru Ásm.
P. Jóhannsson, Soffonías Thorkelsson og