Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1940, Qupperneq 143

ÞINGTÍÐINDI
121
manna nefnd til að íhuga, hvað gera
skuli við myndastyttuna; megi hún
bæta G. Grímsson dómara við, ef henni
sýnist svo, með því að hann muni hafa
sérstakt markmið í huga. Tillagan var
borin upp og samþykt, og í nefndina
skipaðir
Ásm. P. Jóhannsson
Séra Guðm Árnason
Sveinn Thorvaldson
Milliþinganefndin, er hafa átti með
höndum þjóðsögur og sagnir, lagði fram
skrifaða skýrslu samkvæmt fyrirmælum
síðasta þings. Einn nefndarmaður, J. J.
Síldfell, var fjarverandi. Las séra Sig.
ölafsson skýrsluna.
Söfnun íslenzkra sagna og munnmœla
(Stutt nefndarálit)
Það er eingöngu til þess að fullnægja
fyrirmælum síðasta þjóðræknisþings að
nefnd sú, er hér á hlut að máli, leggur
fram skrifaða skýrslu á þessu þingi,
Pétt ekki hafi hún frá miklu starfi eða
stórræðum að segja. Tiltölulega er það
ltið af þjóðlegum fræðum, tilheyrandi
yerkefni nefndarinnar, er hún hefir í
hendur fengið, og má auðveldlega á-
saka nefndina um að hafa ekki gert ítar-
egri eftirspurn eða opinbera tilraun til
að afla sér fróðleiks i þessum hennar
verkahring. Nefndin er sér þess með-
vttandi, að mikil og margvísleg fræðsla
°g reynsla er það, sem að vort elsta og
e öra fólk býr yfir á þessu sviði, er
j®tti að verndast frá glötun, en eins og
ar stendur: “Hvern viljugan er best
kaupa”, og nefndin gat naumast
ert meira en Það, að veita viðtöku því
e m að henni hefir verið rétt, í þessum
v UUm’ og h°ma því áleiðis til skjala-
arðar félagsins. Einn nefndarmanna,
á h' híldfell er í fjarlægð, og er ekki
hJfín®inu> veit eg því ekki hvað honum
tr orðið ágengt í þessu efni. Hinn
e nefndarmaður minn, séra Guð-
ndur Árnason, hefir á árinu skrifað
rna^ *aisvert af vísum eftir hagorðan
glöf111’ GrU ^ær Þar með verndaðar frá
un. Einnig hefir hann skrifað upp
1Sogubrot aldraðrar íslenzkrar konu,
er að mörgu leyti mun mega merkilegt
telja, bæði sökum hinnar sérkennilegu
reynslu hennar, en einnig sökum þess
að það bregður upp myndum löngu lið-
ins tíma, er þurfa að geymast, en mega
ekki glatast. Alt slíkt á sitt sæti í hinni
innri sögu vorri, þótt ekki tilheyri hinni
ytri sögu, sem nú er verið að viða að og
bókfæra í allsherjar sögu Vestur-islend-
inga.
Eg hefi á þessu starfsári félags vors
veitt móttöku frá hr. Sigurði Sigurðssyni
á Gimli, svonefndum “Öræfingabrag”,
eftir Þorstein Gissurarson Tól, er mun
ortur á fyrri hluta nítjándu aldar, undir
nafni Sölva Helgasonar, ásamt ýmsum
athugunum Sigurðar. Þá legg eg og
einnig fram dálítinn draum, frá æsku-
dögum Guðmundar B. Jónssonar, á
Gimli, er draumurinn frá árinu 1879, en
dreymdur, eða á sér stað, á stöðvum
þeim, þar sem að veturinn 1878—1879,
tveir menn höfðu lent í ægilegum
hrakningum, er annar þeirra varð úti
á staðnum þar sem að æfintýri Guð-
mundar átti sér stað, en hinn komst
skaðfrosinn til bæja, að Mýrartungu,
heimili Gests Pálssonar skálds, er. þann
vetur var heima hjá föður sínum þar,
og vakti yfir hinum deyjandi manni (er
til bæja komst), og sagði Einar Hjör-
leifssyni Kvaran, skólabróður sínum,
einkennilega sögu af reynslu sinni,
eina vökunóttina, yfir honum, er þá
sögu að finna í ritinu “Sunnanfara”,
er þá kom út í Kaupmannahöfn, undir
ritstjórn dr. Jóns Þorkelssonar, hins
yngra.
Biður svo nefndin velvirðingar á þvi,
hve lítið henni hefir orðið ágengt á
árinu, og gjarna vildum við meira
gert hafa.
Á þjóðræknisþingi 1940.
Sigurður Ólafsson
Guðm. Árnason
Tillaga Sig. Vilhjálmss. og Sveins
Thorvaldsonar, að veita þessari skýrslu
viðtöku — samþykt.
Tillaga ritara, studd af J. J. Húnfjörð
,að þessi nefnd sé beðin að starfa á-
fram, og megi bæta einum manni við