Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1948, Qupperneq 93

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1948, Qupperneq 93
BLINDA STÚLKAN FRÁ KOLMÚLA 75 vestan hafs, sendi eg dúka og fleira eftir hana. Ein þeirra sagði: “Eg liorfði á dúkinn, ekki laus við blygðun, og spurði sjálfa mig: “Mun eg ekki hafa grafið pund mitt í jörðu, fyrst blind stúlka úti á íslandi getur annað eins og þetta?” önnur vildi láta safna sam- an verkum hennar og hafa til sýnis utan lands og innan. bað vakti mér löngum undrun og aðdáun, að Málfríður, svo ung og sorg- lega fötluð, virtist hafa numið til fulls, þá gullnu reglu, að alt sem er á annað borð virði þess, að það sé unnið er líka þess virði, að það sé vel gert. Af öllu merkilegu í fari hennar fanst mér þetta einna dásamlegast, og hefir það vafalaust átt rót sína í því, hve fegurð- arsmekkur hennar var hreinn og djúp- ur. I>að speglaðist í verkum hennar og allri framkomu, enda átti hún marga vini og aðdáendur, bæði íslenska og danska og hafði yndi af samræðum og bréfaskriftum við þá. Góðar bækur voru líka eitthvert mesta yndi hennar. Glaðlynd og kímin var Málfríður að eðlisfari, þótt hins vegar bæri stundum á því, að hún ætti sínar angurstundir, fyndist hún afskift. — Það er skiljan- le&t, því sárt svíður í undinni þeirri. að fá eigi notið sín, og því meir, sem öaefileikar eru meiri og skapgerð stór- brotnari. Glaðværð og fyndni tók hún ævinlega með þökkum, og mat vel, ef einhver kom hnyttilega fyrir sig orði, enda var henni sjálfri það lagið bæði í bundnu og óbundnu máli. I bréfum bennar til foreldranna, er hún dvaldist 1 K-eykjavík og Kaupmannahöfn, finn ast víða glögg, rithöfundar einkenni, stillinn oft þróttmikill og ber vitni um 'nnsæi og þjálfaða hugsun. Að vísu byeður þar stundum við, djúpur trega- tunn, vængstýfðrar sálar, en svo órnar þar einnig glaður söngur, vonar og vissu, eins og eftirfarandi vísa hennar sýnir. Hryggur gerist hugurinn, hrynja borgir skýja. Aðra leið eg eflaust finn, inn á brautu nýja. Hún var vel hagmælt og orti sér til hugarhægðar, en mun lítið hafa haldið saman því sem hún kvað. Hún bar mjög gott skyn á allan skáldskap, og unni mjög fögrum ljóð- um, sem hún kunni ótrúlega mikið af. Við ræddurn eilífðar málin, einnig á því sviði dáði eg þroska hennar, sann- leiksþrá og viðsýni. Hin dapra þunga reynsla, sem henni var ásköpuð svo ungri, mun snemma hafa beint hug hennar, inn á nýjar, alvarlegar brautir. Hún þráði skygni á rök og reginþáttu lífsins. Hún hugðist finna raunveru- leikann á bak við bókstafinn. Þess vegna hneigðist hugur hennar til guð- speki og jafnvel dulspekilegra fræða, og þar mun hún oft hafa fundið hin þráðu svör. Eg hugsa um blindu vinstúlkuna mína látnu, og finn, að hún er ein merkasta samferðakonan á minni lífs- leið. En, tók unga fólkið, jafnaldrar hennar, nokkurntímann eftir því, hví- lík fyrirmynd hún var, í þolgæði, iðni og vandvirkni? Eg veit það ekki, en eg vona og hygg, að svo hafi verið, þvi, að slík sál sem hennar hlýtur ævinlega, að auðga samtíð sína af rneiri eða minni verðmætum. Aðeins það, að vita af henni í nágrenninu, slíkum hæfileikum gædda, og sístarfandi, var mér ósegjanleg uppörvun og yndi. Mér fanst það gefa lífinu meira gildi, lyfta því upp í æðra veldi. Það er því eigi
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.