Heimilisritið - 01.12.1947, Blaðsíða 5

Málverk “
ÉG MAN að um kvöldið
komu þrumur og eldingar eftir
þennan ofsalega heita dag.
Ég sat á barmi gosbrunnsins á
Piccadilly-torginu og horfði á ið-
andi fólksmergðina. Hádegissólin
var svo hræðilega heit, að ekki
var hægt að ganga með hálsbindi
eða í nærskvrtu.
Þegar ég hafði setið þarna um
stund gekk ég niður Coventry-
stræti, áleiðis til Leicestertorgs.
Það er gaman að ganga þessa
leið, því að á hvaða tíma dags
sem er mætir maður þar þeim
fádæma fjölda fólks, að ótrúlegt
mætti þykja. Ég man eftir því að
ég keypti mér hvíta nellikku í
hnappagatið, af gamalli og feitri
kerlingu, sem sat á kjaftastól við
>>
Sérlcenmleg smásaga
eftir
HALLA TEITS
sií fyrsta,
sem hann kveðst
hafa skrífað
innganginn að „Lions Corner
House“, og var í hörkurifrildi við
gamlan eineygðan blaðasölukarl.
Með blómið í hnappagatinu
hélt ég áfram, þar til ég kom að
Leicester-orgi. Ég fór inn í garð-
inn, sem er lítill og ferhyrndur
og minnir mann ósjálfrátt á
Austurvöllinn hér í Reykjavík,
nema þar eru hávaxin tré. — Ég
settist niður á einn bekkinn í
miðju garðsins og virti fyrir mér
þá er framhjá gengu. Það voru
mest skuggalegir og skítugir
göturónar og götudræsur. Þó
sást einstaka sæmilega hreinn
maður innanum.
Ég var búinn að sitja þarna
langa stund þegar ég kom auga á
mann, er mér fannst ég áreiðan-
lega kannast vel við. Hann var
HEIMILISRITIÐ
3