Heimilisritið - 01.12.1947, Blaðsíða 22

Heimilisritið - 01.12.1947, Blaðsíða 22
hann ljóslifandi fyrir mér — brosandi til mín á sinn óskamm- feilnasta hátt meðan hann gerði hosur sínar grænar hjá annarri konu“. „Já, en guð mitt góður, þér hafið þó ekki tekið slíkt alvar- lega!“ hrópaði Mortimer, „á ég að trúa því, að þér liafið tekið það alvarlega?“ „Hvaða kona myndi ekki gera það?“ Hann varð að lúta þessum orðum, og hann sagði alvarlega: „Þér hafið kannske á réttu að standa“. Hún hafði sætt sig við það, hélt hún áfram, unz hún gat ekki afborið það lengur. Hún vildi skilja við hann, og þegar hún sagði honum ástæðuna, rauk hann upp í vonzku og sagði, að hann gæti ekki þolað smásálar- legt og þröngsýnt kvenfólk, og hann rnyndi ekki vilja búa með henni áfram, þótt hún bæði hann þess á hnjánum. Ekki þótt hún skriði á hnjánum alla leið frá Piecadilly og til skilnaðarréttar- ins. „Hann skildi mig ekki“, sagði hún að lokum. „Honum fannst ég ekki hafa undan neinu að kvarta, meðan hann ekki bein- línis dró mig á tálar. Hann gat ekki komið auga á, hvílík auð- mýking það til dæmis var fyrir mig, að sitja inni í veitingahúsi ásamt móður minni og sjá hann koma þangað inn með nýjustu bráð sína“. „Og sögðuð þér honum, hvern- ig yður var innanbrjósts? Flestar konur hefðu kært sig kollóttar um framferði eiginmanns síns, ef þær hefðu vitað að það var ekki sprottið af öðru en stráksskap“. Mortimer horfði alvarlegur í bláu, spurulu augun hennar. „Nei“, sagði hún. „Ég sagði honum það ekki. Ég var vön að kalla hann Harlekin, og hann kallaði mig Pierrette“. Augu hennar fylltust af tár- um. Mortimer spratt á fætur og greip um handlegg hennar. „Við förum héðan“, sagði hann. „Hvert?“ „Það er dálítið, sem á að koma þér á óvart“. Þegar þau voru setzt upp í bifreiðina, tók hann hana í faðm sinn. Hann þrýsti vörunurh að vörum hennar og strauk henni um hárið. „Pierrette — ég elska þig — ég elska þig. Ég lofa að gera þig aldrei óhamingjusama fram- ar“. „Ég elska þig, Harlekin", hvíslaði hún. „Ég elska þig“. BÍLLINN stöðvaðist fyrir framan Hótel Gastonne á Chanips Elysee. 20 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.