Heimilisritið - 01.12.1947, Blaðsíða 65

Heimilisritið - 01.12.1947, Blaðsíða 65
fór þegar að prjóna og tala jafn- framt. „Jæja, Poirot. Það er tómlegt á ströndinni í dag. Hvar er allt fólkið?“ Poirot svaraði, að Master- mann og Cowman væru farnir út að sigla, ásamt með konum sínum og börnum. Þau ætluðu að vera í burtu allan daginn. ..Það eru viðbrigði að hafa þau ekki æpandi og flissandi hér í kring um sig. Og það er bara einn í sjónum — Marshall kapteinn“. Marshall kom nú upp á ströndina og sveiflaði handklæð- inu. „Sjórinn er notalegur núna“, sagði hann. „Því miður liggur fyrir verkefni sem ég þarf að sinna, og verð að hafa hraðann á“. „Æ, það er synd Marshall, í þessu líka indælis veðri; já, var það ekki ógurlegt í gær? Eg sagði við manninn minn, að ef veðrið héldist svona áfram til lengdar, yrðum við að flýja. IMaður verður svo niðurdreginn, þegar suddinn og þokumökkur- inn grúfir yfir á allar ldiðar. Það er eitthvað svo — draugalegt. við það. Ég hef alltaf verið svo við- kvæm fyrir veðrabrigðum, alveg frá því ég var krakki. Stundum fannst mér ég verða að grenja og grenja. Það gekk auðvitað út yfir foreldra mína. En móðir mín var elskuleg kona, og hún sagði við föður minn: „Sinelair“, sagði hún, „fyrst veðrið hefur þessi áhrif á barnið þá er ekk- ert við því að gera, hún verður að fá að grenja“. Faðir minn gekk auðvitað inn á það. Hann fór í öllu að vilja móður minnar. Þau voru fullkomlega hamingju- söm, eins og Gardener getur líka vottað; var það ekki Odell?“ „Jú, elskan“, sagði Gardener. „Hvar er dóttir yðar, Mars- hall?“ „Linda? Ég veit ekki, ætli hún sé ekki að flandra um“. „Vitið þér það, Marshall, að mér finnst hún vera hálfguggin. Það þarf að sýna henni um- hyggju og sérstaka nærgætni“. Marshall svaraði stuttlega: „Það er ekkert að henni“. Hann gekk upp að gistihúsinu. Patriek Redfern sat á strönd- inni og horfði upp eftir. Hann var súldarlegur á svipinn. Ungfrú Brewster var í ágætu skapi. Hún sagði: „Það er fámennt hér. Hvar er fólkið?“ Frú Gardener sagði: „Ég sagði við manninn minn í morgun, að við þyrftum endi- lega að skreppa til Dartmoor. Það er skammt héðan og falleg sveit. Svo langar mig til að sjá. fangelsið, Princetown heitir það víst. Ég held að við ættum að HEIMILISRITIÐ BS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.