Heimilisritið - 01.12.1947, Side 65
fór þegar að prjóna og tala jafn-
framt.
„Jæja, Poirot. Það er tómlegt
á ströndinni í dag. Hvar er allt
fólkið?“
Poirot svaraði, að Master-
mann og Cowman væru farnir
út að sigla, ásamt með konum
sínum og börnum. Þau ætluðu
að vera í burtu allan daginn.
..Það eru viðbrigði að hafa þau
ekki æpandi og flissandi hér í
kring um sig. Og það er bara einn
í sjónum — Marshall kapteinn“.
Marshall kom nú upp á
ströndina og sveiflaði handklæð-
inu.
„Sjórinn er notalegur núna“,
sagði hann. „Því miður liggur
fyrir verkefni sem ég þarf að
sinna, og verð að hafa hraðann
á“.
„Æ, það er synd Marshall, í
þessu líka indælis veðri; já, var
það ekki ógurlegt í gær? Eg
sagði við manninn minn, að ef
veðrið héldist svona áfram til
lengdar, yrðum við að flýja.
IMaður verður svo niðurdreginn,
þegar suddinn og þokumökkur-
inn grúfir yfir á allar ldiðar. Það
er eitthvað svo — draugalegt. við
það. Ég hef alltaf verið svo við-
kvæm fyrir veðrabrigðum, alveg
frá því ég var krakki. Stundum
fannst mér ég verða að grenja
og grenja. Það gekk auðvitað út
yfir foreldra mína. En móðir
mín var elskuleg kona, og hún
sagði við föður minn: „Sinelair“,
sagði hún, „fyrst veðrið hefur
þessi áhrif á barnið þá er ekk-
ert við því að gera, hún verður
að fá að grenja“. Faðir minn
gekk auðvitað inn á það. Hann
fór í öllu að vilja móður minnar.
Þau voru fullkomlega hamingju-
söm, eins og Gardener getur líka
vottað; var það ekki Odell?“
„Jú, elskan“, sagði Gardener.
„Hvar er dóttir yðar, Mars-
hall?“
„Linda? Ég veit ekki, ætli hún
sé ekki að flandra um“.
„Vitið þér það, Marshall, að
mér finnst hún vera hálfguggin.
Það þarf að sýna henni um-
hyggju og sérstaka nærgætni“.
Marshall svaraði stuttlega:
„Það er ekkert að henni“.
Hann gekk upp að gistihúsinu.
Patriek Redfern sat á strönd-
inni og horfði upp eftir. Hann
var súldarlegur á svipinn.
Ungfrú Brewster var í ágætu
skapi. Hún sagði:
„Það er fámennt hér. Hvar er
fólkið?“
Frú Gardener sagði:
„Ég sagði við manninn minn
í morgun, að við þyrftum endi-
lega að skreppa til Dartmoor.
Það er skammt héðan og falleg
sveit. Svo langar mig til að sjá.
fangelsið, Princetown heitir það
víst. Ég held að við ættum að
HEIMILISRITIÐ
BS