Heimilisritið - 01.09.1948, Blaðsíða 12

Hann anzaði þessu alls ekki.
„Við förum lieim“.
„Núna strax?“ Ilún fann
engar mótbáur gegn þessari
ákveðnu skipun.
„Strax“, sagði hann hvatlega
og tók um handlegg hennar og
leiddi hana að bílnum.
Þau óku heim steinþegjandi,
og ótti, sekt og löngun til að
réttlæta sig börðust um í huga
hennar, og hún óskaði að óveðr-
ið skylli sem fyrst á. „Þetta er
allt þér að kenna“, sagði hún
óstyrkri og grátklökkri röddu.
„O, drottinn minn“, sagði
hann, „og þú gerir þig að fífli
með slíkum manni“.
„Hann var hálf-franskur og
hálf-pcrsneskur“, sagði hún, og
fannst sinni misboðnu virðingu
einhver málsbót í þessari ná-
kvæmu ættfærslu.
„Mér er sama hver hann er.
Hann er einn af þeim, sem eru
á eftir hverju pilsi. Ég hefð'i átt
að lúberja hann“.
. „Því gerirðu það ekki?“
spurði Margot og fann huggun
í þessum bardagamóði.
„Ég vissi ekki hvar þið voruð,
fyrr en ég sá þig“.
„Vegna þess að þú varst of
önnum kafinn við þá rauð-
hærðu“, sagði Margot.
„Rauðhærð della. Ég keypti
bara glas fyrir hana, og fór svo
að' skipta um flibba og missti
hnappinn niður um vaskinn“.
„Hvernig náðirðu honum
upp?“ spurði hún, og henni
létti stórum við þessa skýringu
hans.
„Ég náði honum ekki. Tom
kom með mér í bílnum, og við
sóttum annan“.
„O, elskan“, sagði hún. 5rÉg
hélt þú værir með þeirri rauð-
hærðu, eða hefðir farið að
drekka og gleymt mér“. Rödd
hennar var angurvær.
„Leyfðirðu honum að kyssa
þig?“ spurði Johnny og sleppti
öllum aukaatriðum. Um leið ók
hann inn um hliðið, stöðvaði bíl-
inn og leit á hana ströngum
dómaraaugum.
„Nei, ég gerði það' ekki“,
sagði hún, „ég gerði það ekki“.
Hún lagði höfuðið á öxl hans,
af því að hún þoldi ekki að líta
í augu honum.
Eftir stutta þögn sagði hann
út í loftið: „Jæja, þetta hefur
verið prýðilegt kvöld“.
Hún hélt áfram að hvíla höf-
uðið á öxl hans.
„Ertu leið á hjónabandinu,
eða eitthvað svoleiðis?“ sagði
hann.
„Nei, en ég hélt að þú kynnir
að vera það“.
„Hvers vegna?“
„Þér virðist vera orðið sama
hvernig ég lít út“.
„Og aðeins vegna þess að ég
10
HEIMILISRITIÐ