Heimilisritið - 01.09.1948, Qupperneq 52

það“, og svo hófst nagg og nöld-
ur.
Einu sinni eða tvisvar skipaði
hann henni í flöskuna, og hún
hlýddi með ertnislegu, leyndar-
dómsfullu brosi.
„Hvers vegna skyldi hún brosa
svona?“ spurði Frank árann.
„Ég veit það ekki“, svaraði
árinn. „Nema hún eigi elskhuga
falinn þar“.
„Getur það átt sér stað?“
hrópaði Frank þrumu lostinn.
„Það er furðulégt“, sagði ár-
inn, ,.hve svona flaska er rúm-
góð“,
„ÍJt!“ hrópaði Frank. ,Jvomið
samstundis út!“
Elskan kom þegar. „Er nokk-
ur annar í flöskunni?“ hrópaði.
Frank.
„Hvernig ætti það að geta
verið?“ sagði hún vfir sig sak-
leysisleg á svipinn.
„Svarið mér ákveðið“, sagði
hann. „Svarið já eða neit“.
„Já eða nei“, svaraði hún ertn-
islega.
„Dauði og djöfull!“ hrópaði
Frank., „Ég ætla að fara sjálfur
og leita. Ef ég finn einhvern, má
hann biðja fyrir sér, og vður
líka“.
Með ýtrasta viljaátaki tókst
honum að smjúga niður í flösk-
una. Hann leit í kringum sig:
Þar var enginn. Allt í einu heyrði
hann skrjáf fyrir ofan sig. Hann
leit upp og sá tappann látinn í.
„Hvað eruð þið að gera?“
hrópaði liann.
„Við erum að setja tappann
í“, svaraði árinn.
Frank bölvaði, bað og grát-
bændi. „Hleypið mér út. Ég skal
gera hvað sem er. Hleypið mér
út“.
En árinn hafði nú öðrum mál-
um að sinna. Frank leið þær ó-
bærilegu vítishvalir að verða að
horfa á afgreiðslu þeirra mála
gegnum glerveggi fangelsins
síns. Daginn eftir var honum
þeytt í loftinu til litlu búðarinn-
ar, þar sem enginn hafði tekið
eftir hvarfi flöskunnar.
Þarna hírðist hann ótakmark-
aðan tíma, kafinn ryki og óður
af bræði við tilhugsunina um
það, sem fram færi í höllinni
fögru milli árans og ótrúu elsk-
unnar sinnar. Að lokum rákust
nokkrir sjómenn inn í búðina, og
er þeir heyrðu, að flaskan inni-
héldi fegurstu stúlku í heimi,
keyptu þeir hana með allsherj-
ar samskotum í lúkarnum. Þeg-
ar þeir svo opnuðu hana úti á
sjó, og sáu að það var ekki ann-
að en Frank veslingurinn, áttu
vonbrigð'i þeirra sér engin tak-
mörk, og þeir léku hann svo
grátt, að slcömm væri að segja
frá því.
ENDHJ
50
HEIMILISRITIÐ