Heimilisritið - 01.09.1948, Qupperneq 53

Morðið í klettavíkinni
Framhaldssaga eftir Agatha Christie
(Poirot, Weston og Colgate lögreglu-
menn eru að rannsaka morðið á Arlenu,
konu Marshalls. Hinir grunuðu eru, auk
Marshalls sjálfs, Linda dóttir hans frá
fyrra hjónabandi, Rosamund Damley,
æskuvinkona Marshalls, hjónin Patrick og
Christine Redjcm, Barry majór, Garden-
ershjónin, ungfrú Brewster, séra Lane og
Ilorace Blatt.
Rannsókn málsins er að mestu lokið, án
þess grunur hafi fallið á nokkurn sérstak-
an. Þeir Poirot og Colgate eru að tala
saman).
„Mikið' rétt. En lítið þér á. Ég
hef grun um, að ákveðin ummæli
séu lygar. Ég held að það séu
lygar, en ég veit það ekki. Mér
dettur í hug, að maður gæti tek-
ið fyrir ummæli, einhver um-
mæli, sem ekki hafa vakið sér-
staka eftirtekt, og ef það kemur
í ljós, að þau eru lýgi, þá — ja,
þá gæti maður gengið út frá því
að hitt væri líka lýgi“.
Colgate horfði rannsakandi
augum á Poirot.
„Hugsanaferill yðar er all-ó-
vanalegur, Poirot, en ég býst við
að hann leiði til heppilegrar
lausnar, áður en lýkur. Ef ég
mætti spyrja, hvað kom yður til
þess að fara að grúska í öðrum
morðmálum sömu tegundar?“
„Mér virtist morðið vera fram-
ið á þann hátt, að' varla gæti
verið um viðvaning að ræða“.
„Nú, einmitt“.
„Ég sagði við sjálfan mig, það
er vert að athuga glæpi sömu
tegundar, og ef þeir skyldu reyn-
ast vera mjög í samræmi við
þennan glæp — ja, þá hefur
maður eitthvað til að' halda sér
við“.
„Þér eigið við — sama aðferð-
in. ... ?“
„Nei, mikið meira en það. Mái
Nellie Parsons veitti mér ekki
neinar upplýsingar; en aftur á
móti mál Alice Corrigan. — Seg-
ið mér, Colgate, hafið þér ekki
veitt því eftirtekt, hvað það mál
er að suinu leyti líkt þessu morð-
máli?“
Colgate velti málinu fyrir sér
góða stund. Loks sagði hann:
„Nei, ég get nú eiginlega ekki
sagt það. Nema ef vera skyldi að
því leyti, að í báðum málunum
HEIMILISRITIÐ
51