Heimilisritið - 01.07.1954, Qupperneq 47

Þeir draga ekki úr afrekum sínum, karlarnir,
þegar þeir eru að rifja upp það,
sem á dagana hefur drifið

Krítað liðugt
Smásaga eftir enska rithöfundinn HERBERT ERNEST
BATES, frýdd af Elíasi Mar
Silas og Cosmo frændur mínir
voru hvor af sínum heimi; en
samt var eins og þeir væru báð-
ir runnir af sömu rót. Cosmo
frændi var lítill og þéttvaxinn
og bar uppsnúið yfirskegg, gull-
baug á hægri hendi, vínrautt
innsigli í gullúrkeðjunni og
grænan Hamborgarhatt. Hann
gekk við staf með gljáandi silf-
urhandfangi og leit út fyrir að
vera öldungis sá, sem hann var
— geysilegur spjátrungur. Hafi
Silas frændi verið hinn svarti
sauður í öðrum fjölskylduhópn-
um, þá var Cosmo það' í hinum.
Hann lagði þann skelfilega hlut
í vana sinn, sem ég geri ekki ráð
fyrir, að nokkur hafi getað fyrír-
gefið honum: að dveljast erlend-
is á veturna. Þá sendi hann okk-
ur landslagsmyndir með appel-
sínutrjám í Mentone, flóanum
við Neapel, Vesuvíusi, gondól-
um Feneyja og sér sjálfum með
stráhatt í Pompei á jóladaginn,
og skrifaði glaðklaldcalega:
„Held áfram til Hellas og Port
Said á morgun, en lokatakmark-
ið' er Ceylon.“ Sagt var, þótt
enginn gæti fært á það sönnur,
að hann ætti unnustu í Nice, og
svo var talað um eitthvað
hneykslisvert í sambandi við
veru hans í Colombo. Þegar
hann kom svo til baka að vor-
inu ár hvert, hafði hann með-
ferðis appelsínur, ferskar af
trjánum, sikileyska Jeinnuni,
austurlenzkar dúfur, skeljar úr
suðurhöfum, kvartshnullunga
blandna gulli og stríðsaxir frá
hinum og þessum höfðingjum
fjariægra þjóðflokka, að ó-
gleymdum ágætum leiðbeining-
um varðandi það, hvernig mað-
ur ætti að fara að því að snæða
spaghetti. Hann gældi við inn-
JÚLÍ, 1954
45