Heimilisritið - 01.07.1955, Page 26

hildar. Til að villa Brynhildi sýn
tekur Sigurður á sig gerfi Gunn-
ars og fer úr höllinni. I næsta
atriði er hetjan komin til Val-
kyrjuhamars. Sigurður hittir
Brynhildi, en hún undrast
komumann, því að hann hefur
eigi útlit Sigurðar. Hiin fær eigi
skilið livernig öðrum en honum
hafi getað tekizt að ríð'a vafur-
logann, sem lykur um hamar-
inn. Hún heldur á loft hringnum
í því trausti, að hann verði sér
til vamar. Sigurður tekur hring-
inn af fingri hennar og dregur
hana inn í hellinn.
II. þáttur
Á bökkum Rínar. Högni og
Hjálprekur, faðir hans, leggja á
ráð um að ná hringnum aftur.
Sigurður, sem aftur er kominn í
sinn eigin ham, kemur til þeirra
og er heilsað vinsamlega. Hann
segir Högna, að hann hafi unn-
ið konuna fyrir Gunnar og að
þau séu að koma. Guðrún heils-
ar Sigurði ástúðlega, en síðan
fara þau til að undirbúa mót-
tökuhátíð Gunnars og Bryn-
hildar. Þegar þau koma verður
Brynhildur harmi lostin af að
sjá Sigurð við hlið Guðrúnar.
Einnig sér hún hringinn á fingri
hans og krefst skýringar. Sigurð-
ur, sem enn man ekki eftir sam-
bandi sínu við hana, getur ekki
gefið fullnægjandi svar. Hún á-
kærir hann fyrir svik hans og
vekur illan grun Gunnars, sem
Sigurður hefur blekkt. Hetjan
tekur það til bragðs sér til varn-
ar, að vinna vopnaeið. „Ileljar-
geir, helga vopns“. En Brynhild-
ur heldur áfram ásökunum sín-
um og Sigurður álítur hana hafa
misst vitið. Högni fullvissar
Brynhildi um, að hann muni
liefna þeirrar svívirðú, sem hún
hafi orðið fyrir, og segir liún
honum þá að vopn bíti Sigurð
einungis á baki. Bak hans sé
ekki varið töfrum, því að hann
muni aldrei flýja. Gunnar,
Brjmhildur og Högni verða á-
sátt um, að Sigurður verði að
týna lífinu fyrir svik sín.
III. þáttur
Skógi vaxið' dalverpi við Rín.
Sigurður hvílist eftir veiðar.
Rínardísir koma upp á yfirborð
fljótsins og syngja um Rínar-
gullið. Þær reyna að fá hann til
að gefa sér hringinn, en hann
synjar þess. „Hajmeyja og
horskra kvenna, háttu ég þelcki“.
Dísimar firrtast við og segja
honum, að hann muni deyja áð-
ur en dagur sé að kvöldi kom-
inn. Lúðraþytur kveð'ur við.
Gunnar og Högni koma og Sig-
urður heilsar þeim glaðlega. Þeir
eta og drekka og Sigurður segir
24
HEIMILISRITIÐ