Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 26

Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 26
hildar. Til að villa Brynhildi sýn tekur Sigurður á sig gerfi Gunn- ars og fer úr höllinni. I næsta atriði er hetjan komin til Val- kyrjuhamars. Sigurður hittir Brynhildi, en hún undrast komumann, því að hann hefur eigi útlit Sigurðar. Hiin fær eigi skilið livernig öðrum en honum hafi getað tekizt að ríð'a vafur- logann, sem lykur um hamar- inn. Hún heldur á loft hringnum í því trausti, að hann verði sér til vamar. Sigurður tekur hring- inn af fingri hennar og dregur hana inn í hellinn. II. þáttur Á bökkum Rínar. Högni og Hjálprekur, faðir hans, leggja á ráð um að ná hringnum aftur. Sigurður, sem aftur er kominn í sinn eigin ham, kemur til þeirra og er heilsað vinsamlega. Hann segir Högna, að hann hafi unn- ið konuna fyrir Gunnar og að þau séu að koma. Guðrún heils- ar Sigurði ástúðlega, en síðan fara þau til að undirbúa mót- tökuhátíð Gunnars og Bryn- hildar. Þegar þau koma verður Brynhildur harmi lostin af að sjá Sigurð við hlið Guðrúnar. Einnig sér hún hringinn á fingri hans og krefst skýringar. Sigurð- ur, sem enn man ekki eftir sam- bandi sínu við hana, getur ekki gefið fullnægjandi svar. Hún á- kærir hann fyrir svik hans og vekur illan grun Gunnars, sem Sigurður hefur blekkt. Hetjan tekur það til bragðs sér til varn- ar, að vinna vopnaeið. „Ileljar- geir, helga vopns“. En Brynhild- ur heldur áfram ásökunum sín- um og Sigurður álítur hana hafa misst vitið. Högni fullvissar Brynhildi um, að hann muni liefna þeirrar svívirðú, sem hún hafi orðið fyrir, og segir liún honum þá að vopn bíti Sigurð einungis á baki. Bak hans sé ekki varið töfrum, því að hann muni aldrei flýja. Gunnar, Brjmhildur og Högni verða á- sátt um, að Sigurður verði að týna lífinu fyrir svik sín. III. þáttur Skógi vaxið' dalverpi við Rín. Sigurður hvílist eftir veiðar. Rínardísir koma upp á yfirborð fljótsins og syngja um Rínar- gullið. Þær reyna að fá hann til að gefa sér hringinn, en hann synjar þess. „Hajmeyja og horskra kvenna, háttu ég þelcki“. Dísimar firrtast við og segja honum, að hann muni deyja áð- ur en dagur sé að kvöldi kom- inn. Lúðraþytur kveð'ur við. Gunnar og Högni koma og Sig- urður heilsar þeim glaðlega. Þeir eta og drekka og Sigurður segir 24 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.