Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 36

Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 36
og hún sagði, að þá hefðu verið fleiri karlmenn þar en konur. Finnst þér það ekki gott? Hún leit á Susan yfir borðið. — Það vildi ég að þú keyptir þér eitthvað af fallegum fötum — eitthvað, sem vekur athygli. Fötin, sem þú átt eru svo sem nógu þóð, en þau eru bara svo fábrotin. — Hafðu ekki áhyggjur af mér, sagði Susan. — Ég skemmti mér ábyggilega á minn hátt. Hótelið auglýsir, að það sé hægt að fara 1 göngutúra og útsýnið sé fallegt og mér líkar bezt úti í náttúrunni. Ég var að hugsa um að hafa teikniblokkina með mér. Þrátt fyrir þetta var hún að hugsa um það, að það gæti ver- ið skemmtilegt að geta gengið með einhverjum og rabbað við einhvern. Hún leit dreymandi út um gluggann. — Úff, gönguferðir, hreytti Bett út úr sér. — Útsýni. Nei, bezta útsýnið, sem ég þekki, eru hótelsvalir fullar af fallegum, ungum mönum, daginn sem við komum. Þegar þær komu á svalir hótelsins fyrsta dag sumarleyf- isins, voru þær næstum tómar, nema hvað tvær gamlar konur sátu í einu horninu og hekluðu. Bett stóð kyrr meðan burðar- maðurinn fór með farangur þeirra. — Þetta eru þá tveir ungu mennimir, sem talað var um í auglýsingunni, sagði hún. — Taktu þetta rólega, Bett, sagði Susan. — Það er ábyggi- lega fullt af ungu fólki hérna, en það er sennilega á tennisvellin- um eða á baðströndinni á þess- um tíma dags. Þeim var vísað inn í lítið her- bergi í álmu, sem lá nokkuð til hliðar og þegar þær höfðu greitt sér og snyrt sig gengu þær aft- ur að hótelinu og vonuðu hið bezta. Á svölunum var nú miklu fleira fólk og dauf danshljómlist heyrðist frá matsalnum. En þeg- ar þær litu betur á fólkið, kom þeim saman um að þetta væri ekki sérlega spennandi fólk. Bett leit á Susan og það voru vonbrigði í svipnum og röddin var bitur þegar hún sagði: — Ellefu ungar stúlkur og allar á veiðum eftir karlmanni; tveir stráklingar sextán ára, tveir eldri herrar og einn ungur mað- ur, sem lítur út eins og hann sé með eitthvað súrt í munninum. Susan, við höfum verið gabbað- ar. Fyrstu dagamir voru leiðin- legir. Það rigndi frá morgni til 34 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.