Læknablaðið - 15.06.1997, Blaðsíða 87

LÆKNABLAÐIÐ 1997; 83
439
Ljósm.: jt
mannfjölgunar. Aukningin
verður aðallega að fara fram ut-
an spítala eða á göngudeildum.
Umræða í öngstræti
- Mér finnst þessi umræða
komin í öngstræti og stundum
finnst mér hún hreinlega vera
farin að eyðileggja eðlileg sam-
skipti starfssystkina. Læknar
verða að finna grundvöll
greiðslufyrirkomulags fyrir
ferliverk sem þeir geta að mestu
verið sammála um. Pað gerist
trúlega ekki nema með breyt-
ingum á ráðningarsamningi
lækna. Nú eru margir í hluta-
störfum, kannski 50-75% stöð-
um og er beinlínis gert ráð fyrir
að þeir geti unnið ferliverk utan
spítala eða innan til að hafa laun
sem svara til heillar stöðu. Séu
verkin unnin á spítalanum er
reynt að koma því svo fyrir að
þeir séu ekki á spítalalaunum
meðan vinna við ferliverk fer
fram. Þetta getur hins vegar
verið erfitt og er alltaf tortryggt,
og segir Jóhannes að erfitt sé að
koma því alltaf svo fyrir að þessi
verkefni fari fram utan hefð-
bundins vinnutíma. Til að sem
best og samfelldust nýting fáist
á skurðstofum eða annarri að-
stöðu verði ferliverk unnin á öll-
um tímum og þá komi til þessi
togstreita - að menn starfi hlið
við hlið en fái greitt eftir mis-
munandi launakerfum.
- Pessu verður ekki breytt
nema með því að læknar fái
aukið starfshlutfall og að föstu
launin verði þannig að þeir geti
haft þokkalega afkomu af þeim
og þurfi því ekki á sérstökum
greiðslum að halda fyrir einstök
önnur læknisverk. Það verður
ekki sátt um þetta fyrr en fyrir-
komulaginu verður breytt og
þessi vinna verður eðlilegur
partur af starfi sjúkrahúslæknis.
Því fylgir auðvitað að stöður
verða fleiri með tilheyrandi
kostnaði en á móti kemur
sparnaður þegar greiðslur
vegna ferliverka falla niður. En
það verður vissulega að breyta
kerfinu þannig að báðir aðilar
sætti sig vel við það þótt trúlega
verði seint hægt að gera öllum
til hæfis.
Jóhannes segist ekki sjá aðra
lausn en að breyta greiðslufyrir-
komulaginu verulega og ekki
vill hann horfa á eftir þessum
verkefnum frá sjúkrahúsunum:
- Nei, þau þarf alltaf að
vinna á sjúkrahúsunum að vissu
marki, meðal annars vegna að-
stöðunnar eins og ég gat um áð-
an og það eru fleiri kostir sem
því fylgja. Þar má nefna þjálfun
ungra lækna sem eru í námi eða
á leið að hefja störf, þeir verða
að komast til að sinna
ákveðnum verkum undir hand-
leiðslu reyndra lækna. Við meg-
um ekki stefna að því að ýta
þessum verkefnum út heldur
byggja áfram upp aðstöðu til að
vinna þau á sjúkrahúsunum.
Þá minnir Jóhannes á álit
nefndar sem kannaði störf og
greiðslur fyrir læknisverk og
lagði til að sérstakar greiðslur
fyrir ferliverk yrðu lagðar niður
og að þær yrðu teknar inn í
kjarasamningana eins og hann
hefur þegar drepið á. - Þar
stendur hnífurinn í kúnni og
meðan ekki verður tekið al-
mennilega á þessum málum í
kjarasamningum verður engin
breyting.
- Eg hef verið þeirrar skoð-
unar að ferliverk hafi ýtt undir
ákveðna og jákvæða faglega
þróun og hafði einnig þá trú að
gott væri að hafa innbyggðan
hvata með greiðslunum. Hins
vegar hef ég nú sannfærst urn að
þessi leið er ekki lengur fær og
ég held að læknar á íslandi þurfi
engan sérstakan hvata til að
stunda sína vinnu, segir Jóhann-
es Gunnarsson að lokum.
-jt-