Sagnir - 01.06.2003, Qupperneq 66

♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Spjall við Orra Vésteinsson
30. apríl 2003
Haustið 2002 varð langþráður
draumur fornleifafrœðinga á
Islandi að veruleika þegar kennsla
hófst ífornleifafrceði á B.A. og
M.A. stigi við Háskóla íslands.
Að því tilefni ákváðum við í rit-
stjórn Sagna að ná tali af Orra
Vésteinssyni, sagnfræðingi og
fornleifafræðingi, sem er enn sem
komið er eini fastráðni kennarinn
i þessu nýja fornleifafræðinámi.
Að sögtt Orra þá liafði
lengi verið rætt um það að hefja
formlega kennslu i fornleifafræði
á Islandi og sérstaklega var
rætt um að Kristján Eldjárn,
fyrrverandiforseti, tnyndi hefja
þá kennslu en ekkert varð tir
því eftir að hann lést fyrir aldur
fratti árið 1982. Eftir 1990 hefur
þötjitt á fornleifafræðinámi Itér
á landi aukist tnikið. ,,Bæði er
heiltnikil stjórnsýsla í kringutn
fornleifavernd og ýmislegt sem
fornleifafræðingar gera annað en
hreinar rannsóknir, t.d. störf á
söfnutn og íferðaþjónustu. Þetta
var brýtt þötf og ekki seinna
vættna að byrja á þessu . ”
Yfirlitsmynd yfir uppgraftarsvæðið í Reykholti.
Hverttig hefur tekist til á þessufyrsta ári?
„ Eg held að þetta hafi tekist mjög vel. Það hafa verið kringum 20 manns
sem hafa setið í námskeiðunum á B.A. stiginu og átta mastersnemar eru
skráðir. Það er talsvert meira en menn áttu von á. Það er gaman að bytja
á einhvetju svona nýju. Okkur kennurunum finnst skemmtilegt að móta
þetta og ég hugsa að það smiti til nemendanna. Þau skynja það alveg að þau
eru að taka þátt í því að btáa til nýja námsbraut og ég hef ekki orðið var við
annað en að menn séu hæstánægðir með þetta allt saman.“
Nú eru allir íslettskirfornleifafrœðingar menntaðir í erlendum háskólum.
Hvað tnun breytast við það að ný kynslóðfornleifafræðittga verði menntuð
hér á landi?
„Fram að þessu hafa menn þurft að læra erlendis, sem að mörgu leyti
er kostur, vegna þess að það þýðir að íslenskir fornleifafræðingar hafa
tiltölulega víðan grunn og eru margir í góðum tengslum við fræðilega
umræðu sem á sér stað erlendis. Það er hætta á því að þegar tekin er upp
kennsla hér heima að þau tengsl rofni. Eg vona samt að svo verði ekki. Það
er undir mér og öðrum sem kennum þetta komið að halda þeim. Kosturinn
er sá að við getum þjálfað fólk hér í íslenskri fomleifaffæði og þá verður
leiðin styttri. Okosturinn við það að fomleifafræðingar hafa hingað til þurft
að sækja menntun sína erlendis hefur verið að þeir hafa ekki haft neina
♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦