Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.01.1963, Blaðsíða 93

87
Sumarið eftir 1896 fór hann að nýju um útsveitir við Eyja-
ljörð, Svarfaðardal, Ólafsfjörð, Siglufjörð og Fljót. En eftir
það hefi ég ekki orðið var við, að hann færi nokkra ferð lengri
en það senr fara mátti á einum eða tveimur dögum frá Möðru-
völlum. En eins og fyrr notaði hann hvert tækifæri, sem heim-
ilisannir og heilsa leyfðu honunr, til að kanna gróður í ná-
grenni lreimilis síns. Þá var og nú svo konrið, að ýmsir læri-
sveinar lrans voru honum hjálplegir við grasasöfnun. Hann
hafði gefið þeim í hendur greiningarlykil að ýmsum helztu
tegundum landsins, og útvegaði þeinr nauðsynlegustu tæki,
plöntupappír og stækkunargler, svo að jreir mættu safna. Varð
lronunr þetta býsna drjúgt til könnunar á útbreiðslu tegunda
auk þess, sem það skapaði áhuga þeirra, sem við þessa hluti
fengust.
Ýmsar orsakir lágu til jress, að Stefán lilaut að lrætta lang-
ferðum unr þessar nrundir. Stöðugt hlóðust á lrann meiri störf
að lréraðsmálum. Búreksturinn krafðist síns réttar, og lreilsu-
brestur gerði honum ferðalög erfið og hættuleg. Hann lrafði,
er hér var komið, farið unr nrikinn hluta landsins, að því er
hann sjálfur segir var einungis Snæfellsnes og nágrenni, ásanrt
Austfjörðum ókannað af byggðunr landsins. En nú var Helgi
Jónsson tekinn til við gróðurrannsóknir á Austfjörðum. Það
mátti því kalla, að fenginn væri sæmilega traustur þekkingar-
grundvöllur undir útbreiðslu tegunda og það, hversu gróðri
væri háttað í einstökunr landshlutum. Þegar svo var komið
hafði Stefán nú tekið til við að semja Flóru sína, en það verk
tók nrikinn tínra, og hann ldaut að einbeita sér að því. Einn-
ig tekur lrann unr þessar nrundir að snúa sér að fóðurjurta-
rannsóknum, en þær kröfðust ekki verulegra ferðalaga að
nrinnsta kosti á fyrsta stigi málsins. Og síðast en ekki sízt,
ferðir lians höfðu kostað nrikið fé, fyrir utan þá vinnu senr
hann lagði í þær, og hafði hann konrizt í nokkrar skuldir
þeirra vegna. Skal nú athugað lítið eitt um þá lrlið. Fyrstu
árin naut Stefán einskis opinbers styrks til rannsókna sinna.
Haustið 1889 skrifar hann Warming, að hann lrafi orðið að
hætta við ferð á Snæfellsnes, af fjárhagsástæðunr, því að mað-
ur sá, senr styrkt lrafi sig verulega síðustu árin hafi dáið þá