Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.01.1963, Blaðsíða 101

95
hans séu beinn undirbúningur þess, heldur á Flóra einnig ræt-
ur sínar að rekja til kennslunnar í grasafræði.
Stefán hafði ekki kennt lengi, þegar hann fann til erfið-
leika vegna þess, að engin íslenzk bók var til um grasafræði-
leg efni, sem gagn væri í. Nemendur þekktu sárafáar tegund-
ir, sem varla var von, og þeir höfðu enga möguleika til að
afla sér þeirrar þekkingar á eigin spýtur, og sú hjálp, sem skól-
inn, er einungis starfaði á vetrum, gat látið í té, var næsta tak-
mörkuð. En samtímis því sem hann mætti þessum örðugleik-
unt rak hann sig á, hversu hinum gömlu íslenzku flórulistum
var ábótavant, og hver Jrörf var á að lireinsa til í þeirn óskapn-
aði. Þegar annan kennsluvetur sinn á Möðruvöllum byrjar
hann á að fara gegnum alla þá prentuðu flórulista, sem hann
Iiafði handbæra, velja þar og hafna, og leitast við að fella þau
íslenzk nöfn, sem honurn voru kunnug að réttum tegundum.
Og á sama vetri fer hann að skrifa „yfirlit um gróðurríki ís-
lands“ handa piltum. Ári síðar er Jretta yfirlit búið að fá
mynd stuttorðrar nafngreiningar-flóru. Segir liann svo um það
í dagbók 18. febr. 1891: „Sem lýsingar á öllum þeim plöntu-
ættum, sem ekki eru í kennslubókinni (V. A. Poulsen: Lære-
bog i Botanik) og bý svo til lykil til að ákvarða kynin eftir.
Ef mér tækist að gera þetta nokkurn veginn, þá hef ég í
hyggju að fullkomna Jienna leiðarvísi og gefa hann út.“ Al'
bréfi til Warmings sést, að liann hefur hugsað sér hina dönsku
Exkursionsflóru Raunkiærs sem fyrinnynd, en hún er ein-
ungis greiningarlyklar. Það er einnig Ijóst, að í fyrstu hefur
hann einungis hugsað sér Jretta sem nothæfa kennslubók, en
ekki vísindarit. En jafnframt kvartar liann yfir, að sig vanti
eintök af hinum sjaldgæfari plöntum til að gera eftir þeim
lýsingar. Til er í Landsbókasafninu handrit að þessari skóla-
flóru, skrifuð af skólapilti 1893. Þar eru ættalýsingar og grein-
ingarlyklar margra tegunda, en Joó er auðsætt, að höf. hefur
enn ekki verið ljóst, hvað væru íslenzkar tegundir, og hverju
bæri að sleppa úr flórulistunum. En margt fróðlegt mætti í
handriti Jressu finna um nafngiftir.
Það er nokkurn veginn fullvíst, að frá Jjví um 1890 liefur
Stefán unnið markvíst að samningu Flórunnar, en þegar hún
L